TEFRİKALAR
Kardeşini öldürdükten sonra Kabil’in içini saran başkalarının da kendisini
öldürebileceği korkusu ile sığındığı Allah, herkese şöyle buyurmuş: “her kim Kabil’i öldürürse, intikam yedi kat onun üzerinde olsun” (kaynak-Vikipedi) * -sana bakıyorum yeryüzü... göçmen kuşların göç, ağaçların yapraklanma mevsimiydi belli ki uzun sürecek bir yazın, henüz ilk günleriydi. bin yıllık çınar, bin yıllık bahçesinde hayata gülümserken birden bir çocuk çıktı ortaya, o çınarın gölgesinden. taşkın heyecan ve önlenemez coşkusu, tırmandırdı çocuğu sarılarak ağacın gövdesine, alçaktaki dallara doğru. bir hışımla kopardı tuttuğu ilk dalı, ağaç yürekten sallandı gözünde o an anlayamadığı, karanlığın kör sancısı. çocuk sonra bıraktı kendini yere, bir köşeye saklanmak için ve şekil vermeye dala, amacına uysun diye hedefinin. çakısıyla çizerken kendi yol ayrımını, farkında bile olmadan kuşlar vurulup düşmeye hazırlanıyordu, dallarından. ve gez-göz- arpacık doğunca, sırat gibi lastikle çatal ağzında taşlar, kılavuzsuz kurşunlar gibi savrulup gitti ağaca. her kırık kanat, göç konaklarına sessiz bir çığlık bırakarak yerleşti bu tefrikanın sayfaları arasına, yaprak-yaprak. göçmen kuşların göç, ağaçların yapraklanma mevsimiydi belli ki uzun sürecek bir yazın, henüz ilk günleriydi. çınar gene aynı bahçede ama kuşu yok, yapraksız ve sessiz peki bu hangi fermanın ölümüdür, daima mevsimsiz. -gökyüzü, sana soruyorum... Cevat Çeştepe |
Bu yalnız kuşların, dalsız budaksız çırıl çıplak ölen koca çınarın avazı değildi. Çınar ve toplumlar.... bağırlarında barındırdıkları canlılar, her zaman iyi korunmalı, iyi yetiştirlmeliydiler. Çınarlar.... ne lütufkar, ne füsunkar ağaştır onlar. Üzrainde yaşadığı toprağın devlet başkanı gibi her zaman hükümrandıralar. Yeterki bedenlerinde, haşin öldürücü kurtlar üremesin... hain kurtları içinde türeyen yoz ve işlevini yitirmiş toplumlara benzemesinler.
İçim bir başka sızladı değerli dost. Acılar, hüzünler, Muhteşem şiirin ruhumda yarattığı en yoğun hazları, tatları alıp götürecek diye kuşkulandım. "Kendimizi bulmalı, bırakmamalıyız" diye teselliye sığındım.
Çalışmalarınız her daim anlamlı ve umut verendir, mutlaka ayıktıran ve insana duygular yükleyip kendine getirendir.
Esenlik ve mutluluk dileklerimle, bitimsiz sevilerle selamlayıp kutluyorum sizi dost şairim sayın Çeştepe
Kemal polat