Arıloji
Arıloji
biriyim: sen köpürtülmüş sek bir deniz seviyorsun acıyı kalbine batırır gibi ben bir garip Istanbul, yolda yürürken selam verene adını unutturur gibi. birim: yağmurumuz aynı parmaktan bir kadının tanrısı aynaya bakarken arkana dokundum, arkan ne kadarsa bir gülümseme masasında. ah belim, incinmiş bir e sesi lâl güneşin kıvrak zekâsı dâhî mumya gecenin koynundan çık biraz yalnızlığımla oyna. hani bana dondurma kokulu çocuk hani bana, hani bana. bir acının kan damlasıyla boşalan yaramaz intihar, hani ama hani bir bira ikim: hatırayı mı bozdular ne bu utanç vardiya. üçüm: oysa filler uyurken bir tek karıncayı severlermiş annem söylemişti öldü annem, ölen ne bilsin hayatı. geç gitsin önünden ırmağın fincanı kırık kırık sevişirken parmağıyla, ah yağmur, vah yağmur hani bize gelecektin tanrı izin verince. dördüm: ben seni gözlerime istetecektim. vermezlerse kaçıracaktım yüzünden. beşim: genç lümpen senin de mi suyun yok, gel ağzıma, gel ağzıma. bir yatak ne kadar dağılabilir gir ağzıma, gir ağzıma. salıncaktan fayton yaparken öyle demiştin delisin sen, sen deli. ben sana beni öp demiştim. öp beni! altım: havadan geçen ilk şarkıya atla, beni hatırla. kavanozumda gür pencereler perdelerin aklı çıkmış, çarşaflar emilmiş odanın soğukluğu mu bu çayın yalnızlığı. yedim: sen beni seviyorsun bıçakla kuş uçurur gibi, uçurtman gibi. ben bir garip organ tanrının soluk imzası gibi şiirim. bırak onu, sen yaz beni. Payanda |