günturuncu vedadameczuba dost olmaz zından boğar ışığı aynıyla vaki.. eğrilse de doğrular beyan asıl yek diğeri yerinde tevazuuda kayıp ruhsatı yırtık yalanımın şairler imzasında.. pamuksu ipliğe sarılır veda ritüeli yüreğin teriyle yel-kovan döndürür beyaz mendil algıda seçicilik, son şiirin kazısını yapıyor belleğimde zülfiyare değmeden renksiz hayatlar geçiyor anılar dehlizinden sormalıyım, çok mu güzel acıtıyordu hemfikirlerde bocalayan aşk.. buradayım, tinsel bedene yığılan itiraf ulular sevdamı şiirlerde ama..iadesi ukdem parlak bir gecenin düş göçüğünde bulduğum altın kalem say ki gözlerimden mil gibi çektiğin görüntünden kaç acul gün döndü sabaha varlığın, her çağrımda zerre zerre döküldü avuçlarımdan kalburüstü edebiyatın, hançeresi lime lime dünüme değer mi şefkat parmaklarını diye hep bekledim/ öğretmenim.. ipeksi teninin rengiydi omzuna örttüğüm şal yere düşürdüğünde kelebek kanadının simli deseni incinmişti kırık bir yay çizmiştin giderken yüreğime.. yine buradasın adı s/aklımda esmer kadın duy ki hiç birini tanımadığım kalabalık adımları servetidir sokağımın.. çok zor olsa da gitmek yalnızlığımı aramam gerek birazdan.. vedanın ardından içeceğim günturuncu şiirlerle kapanacak ağır kapı seyrelecek kızıllığı utancımın maatteesüf ki sen/ sonsuzluğa değin akan yıldızlarla k/ayıplanacaksın .. |