hercai günlüğüöyle bir firkat ki ; bal/kan menşeli boyun bağı renginde acı kahve bir yudumcuk almıştım mah/sene inmeden,şarap tadında kurumuş karanfil yaprağı dilin kırık tüyüne tutunuyor gizi esrik dimağı açık kapı kurgusu sözcük sözcük yığıntı gün d/önümde seğirtir,v/edasız ç/öl der bir kırmızı pek mütehassis olur sitemkâr.. elbette/özüme özrüm tâbi saygındır aşk.. ve saydım,farzettiğimi cürmüme ilikledim arzuhâlini nev-i şahsına münhasır,hasarım can suyu buğu çizsin kırık kadehe yanmış kibrit çöpüyle düşe/yazsın mezarım.. menekşenin mendilsiz düştüğü sahilde haziran tiradıyla şiir büyüsü dikerdim cebime iltifata mazhardı hüner.. biletsiz uçurur,seyri intihalden semâya sıfır düşünceler mübalağa kulbu eğilir dolar g/öz içre badeler talebim gül/nazsız işmarında güzel,aşkından vazgeçer tümce ağdasını sil de usuma gel deyi/verir,dilber.. kıymeti bühtan zaman.. lisan-ı şiirden azâde şakağı defi asude her beyaza amâde şair bakışlı-dır hercai /imdi..gitmem lâzım ivedi sabahlar artığında hergele kahvaltısında, karaşınlar -b/izi bekliyorlar- .. |