ben daha küçücük bir çocuğum,
masallarınla sen büyütecektin beni...

bütün kızları öpecektim dudaklarından
uyuyan prenses sanarak...
beni masalsız bıraktın anne
artık hiç biri uyanmayacak...

annesiz büyüyen her çocuk gibi,
inanmayacağım ben de masallara,
hayal kırıklıkları yaşayacağım bu yüzden,
Bu yüzden, çok üzgüleceğim...

bırakma beni anne,
bekle,
ben de öleyim
bekle anne,
gitme,
bekle...

yok, yok, yalan söylüyorum,
masalsız kaldım diye üzülüyor değilim...
seni götürdüler ya, anne,
ben o yüzden çok üzülüyorum...
seni götürdüler ya,
beni bırakarak gittin ya onlarla,
işte o yüzden...
ben o yüzden hep ağlıyorum...

gittin anne,
gittin,
ben bir şey yapamadım...
masalların canı cehenneme...
Gitme dedim de dinlemedin ya,
Göçmen kuşların ardı sıra kanat çırpıp
bir gülümseme bıraktın gözlerime,
kala kaldım ortalıkta
temeli çürük bir güvencedir yaslandığım hayat.
Günah işlemenin müeyyidesi yok artık,
bu hayatın içine tüküreyim…

sen sakın kederlenme,
başını eğme öyle,
kızma bana,
ağlama...