sen ah sensen ah sen benim gökyüzümsün ben bulutlarında saklı damla yağmurum özlemler birikirde yüreğime hasretler yüklenir düşerim avuçlarından toprağa karışırım ... kardelenlerle papatyalarla al beyaz gelincikler olur başı karlı bu dağın yamacında yeniden can buluyorumda kucak acarım sana... baharlarla dal dal çiçek gonca gonca gül olurumda sana koşarım duman duman çoğalırımda kimselere duyurmadan koynuna süzülüyorum öyle masum sessizce kapanırımda ayaklarına öperim deli mavi göğsünü öperim umarsızca... renklenirim al yeşil mor olurum gün çıkınca güneş vurunca yaslanırım sana rengarenk olurum gök kuşağı olurum taçlanırım saçında ah sen sen benim maviler kuşanmış efsunkar gök yüzümsün ben sende yaşarım mekanım sensin ah sen bende hüküm süren sultanımsın... kimi ay tozu serperim kimi yıldız dizerim kipriklerinin gölgesine uzanıpta umarsızca ölmek için gamzelerinin gizemli deltasında ya da yanmak kor ateş dudaklarının işveli dokunuşun da yanmak... her yağmurda yeniden aşık olurum sana yeni baştan bir solo kemanın telinden sökülüp düşen segah nağmeler gibi dökülürüm sende yaşarım sen de başlar sen de biterim sevgiyle hep sana koşarım sana... her yağmur sonrası yaşarız o büyük vuslatı yeniden yeniden sana dönerim son durağım koynun o gül tenin ve zerre zere ben sen olurum hep sen sen olurum... kimi adını bilmediğim rüzgarlarla savrulurumda karanlıklara bulanmış sen kokan akşamları yıkarım teninin sıcağına tutunurum ıslak ıslak ellerimle sen olurum sen durur tüm zamanlar akmaz sen saatinde kalır baştan ayağa sen olurum bir deli mavi sevda olurumda tutunurum göğsüne ilişirim ölürüm oracıkta ölürüm... Hasan ODABAŞI |
harıka kalemınızı tebrık edıyorum dostum