AÇLIK
Mide aç, gönül aç, yaşanır sanma
Gönül, gönül ise, sevgiye muhtaç. Hele bir irdele, görünse de tok İnsanların çoğu, sevgiye aç, aç. Aşkın KDV’si, içinde ekli O öyle bir şey ki, renkli mi renkli Sevgiyle örülmüş, yürek gerekli Öyle ki takmalı, her başa bir taç. Âşıksa bir insan, aşk ile erir Sevenler sevdiğin, peşinde sürür Başka yerde değil, kalpte yeşerir Bir gönül buldun mu, ona sevgi saç. Sedâyı hapsetsen, o büyür gelir Sen düzlük istersin, hep bayır gelir Aşktan mahrum isen, ne hayır gelir Sevgisiz insandan, uzak dur kaç, kaç. Gönül fırınında, pişer o pide Aşk denilen, sunulmaz ki tepside Sevgi özlemiyle, yaşar hepside Kendin bilen insan, gördüm ise kaç… 22/08/’12 Hanifi KARA |