SAĞLAM AĞACA TIRMANIR GİBİ SANA ÇOCUKLANMAM…ne kadar çok kandıran varmış bizi… ey sevgili biliyorum tam da kendimizi tanıdığımızı sandığımız da yapacak bir şey kalmadığını anladığımız zaman alıp götürüyor her şeyi birer birer hayallerimizi de çıkrıkçılar yokuşunda son birkaç ustayı güğüm, ibrik ve abdest leğeninde bakırın sesini ağustos böceğini, karıncayı biraz güçlülerin dayandığı az daha zayıf olanların çöktüğü uzuneşek oynayan elli kuruşa alınan pembe beyaz iki pamuk şeker yalayan ve haylaz bir çekirgeyi kovalayan çocukları da bakıcı fatmayı da… bir insanın yarasına merhem olsun diye yaratılmamış aşkta yarası iyileşince çekip gideni de… ey sevgili oysa ben bırakmamıştım bir ağaç dalında kalmış bir tek balonu bile bu yüzdendi alamadığımdan değil, almaktan vazgeçtiğimde düşerken yanlış dalda olduğumu anlamam. "mutluluğu paylaşıp, mutlu olmanın yolu mutlu etmekten geçiyor..." yüreğini olmasını istediğim yere koyduğum işte bu yüzdendir bir ipte sallandırılmak için hep hazır tuttuğum başımla dalına güvendiğim sağlam ağaca tırmanır gibi sana çocuklanmam… Kenan Can YOLDAŞLAR |