Milli meselede ciddi beyanat
Verirken mideden atılmaz dedi
Kirlenmeden kalmak çok ciddi sanat
Bilerek çamura yatılmaz dedi

Fakir asker doğup talim etmekte
Zengin çocuğunu alim etmekte
Sanma ki her zulmü zalim etmekte
Diken olmayınca batılmaz dedi

Emek verme çiçek açmaz pırasa
Gündüz yatar geçe uçar yarasa
Kel başına sürmez miydi yarasa
Miadı geçenler tutulmaz dedi

Herşeyden önemli renk, desen, biçim
Sîret suret olsa görünür içim
Düşmanın dostuyla olur mu geçim
Kem söz lokma gibi yutulmaz dedi

Söz odur ki geçe toprağa taşa
Dal gövdeye bağlı ayak da başa
Kahramanlık hıshırp* uyar Maraş’a
Pâye hak edilir satılmaz dedi

Akıl tutulmadan akıl ermeli
Perşembeyi çarşambadan görmeli
Hesap sorulmalı, hesap vermeli
Bala acı soğan katılmaz dedi

Gelenek görenek an‘ane töre
Eriyip kaybolur göz göre göre
Kıtlığa işaret kurursa dere
Ekin batsa firik ütülmez dedi

Ustasını ele verir çırağı
N’etsin kervan geçmez kuş uçmaz dağı
Açar Gözükara’m muhabbet bağı
Ateş düşmeyince tütülmez dedi

Hıshırp*: kendisi için yapılmış gibi, tam uymak, yerini bulmak. Noksansız-fazlasız, ihtiyaç duyulduğu, istendiği gibi, ölçüsünce olmak.

Çark-ı Devran (sy. 125)