Felek beni hükmü hâkim eylese
Zalimin yurdunu viran eylerdim
Şeyda bülbül sevdasını söylese
Maksadı murada eren eylerdim

Boşa çıkarmazdım gayret çabayı
Gece gündüz gözetirdim obayı
Evlat yetiştiren ana babayı
Gelinin gününü gören eylerdim

Son bulurdu silahlanma yarışı
Ziyan etmez idim bir tek kuruşu
Getirirdim kâinata barışı
İnsanı insana yaren eylerdim

Seferden mesulüm sonuç bağlamaz
Ateş düşüp yürekleri dağlamaz
Yavru yaralanmaz maral ağlamaz
Avcının dostunu ceren eylerdim

Goncayı açtırır hamı yetirir
Çözüm bulup her müşkülü bitirir
Gurbete düşeni alıp getirir
Aşkı muhabbeti süren eylerdim

Gönül kırmak zarar verir imana
Hoş görüyü öğretirdim zamana
Bayram diye her gün kaşı kemana
Canı kurban diye veren eylerdim

Gayretle dönerken bu hükmü devran
Yol alır menzile her çıkan kervan
Var mı Gözükara’m derdine derman
Yâri yaraları saran eylerdim

Seyr ü Sefer (sh. 79)

Mehmet Gözükara