2
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1024
Okunma
Elbistan tarihi dillerde destan
İl olmaya kıl kalmıştı olmadı
Canın esirgemez vefalı dosttan
İlbayına yıl kalmıştı olmadı
Cennetten cem olmuş Ceyhan’ın suyu
Başşehir eylemiş Dulkadir boyu
Kendine mahsustur düğünü-toyu
Duvak için tel kalmıştı olmadı
Derdini yazmakla dertleri bitmez
Başına gelenler hoşuna gitmez
Ateş düşmeseydi dumanı tütmez
Yana yana kül kalmıştı olmadı
Farklı mana çıkarmayın sözümden
Tatlı pekmez olmaz ekşi üzümden
Kerem yandı Aslıhan’ın yüzünden
Sanma başka yol kalmıştı olmadı
Yapraksız ağacın gölgesi olmaz
Doğru sallansa da her dem yıkılmaz
Bahtı ağ olanın yeşili solmaz
Her bir rengi al kalmıştı olmadı
Karardı gözlerim kayboldu ışık
Büyük şehir olduk karma-karışık
Gözükara’m şair yurduna âşık
Bülbül ölmüş gül kalmıştı olmadı
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz