Her Kadın Ayrı bir RenkHer Kadın Ayrı bir Renk Her kadın maviyle doğar, hayatın adı bu bazı yıldızlar kendi aralarında seçer bu gece kayacakları İnsan, insandan ne alacaksa orada alır, koyu bitmişlikte bütün ihanetler, bir kırılmayla başlar, Sonrası hükmen yeşil bir elbise Katkısız sevişmelerin barınağında oturup bir sigara yakarken elim avcuma gider avutur unuturum boşluğu kendimden çekilir gibi aynaya soyunurum, Yol yorgunluğu küsün kuşlarında tüylü fincandır Allah, derin bakılır her göz, inançtır, kalabalıktır, yarın tadılır Boş vakitlerde ölüme doğru uyuyan bir kadın Maviyi alaya alır günün birinde Seçersin uzaktan ufku da Sevdiğin nerede yağmur çok şaklabanlık yapar bir kadın için Dudağı kenetle Ve çok sev kendinden bir çiçeği kopartırken bağçende suskun yılanlar, Ezdirme kendini zehre bırak Ne kadar tortun varsa şarkılara kalsın Örümcek ağını temizlerken bir evde Şahane süpürgelerle Uç uçabildiğin kadar, Yürümeyi deneme Çünkü insan yürürken anlar her şeyi Yolcuğun cevizi böyle Ve saf bir gülümseyişin mecmuası Dokunur en içlerine, bir sümbül kapanır Bir dağ söküğü iğnelerde Acı da hatıra da Demini alır, sen sessizliği bekleme Zaman dediğin kötü kokan bir ceset kaygısı Otur Kalk olgunluğu irdele her kadın Maviyle doğar içinde beyaz karışır Siyah vesvese! Payanda |