kalk gel sevdiğim...
dolanıyorum izi olmayan adımları
bir kent çocuğu öğretiyor yanlızığı bilmediğim bir isim şu aşkın yaşattığı kadın evveliyatı olmayan masala bir kaç dizelik umut olup hayallerimi avutuyorum yokluğuna mazeret büyütüp nefesimin kopçasında aşktı sebebim idamlık takvimlerimde imlası adın olan ve sensizliğin yek paresi çıkan hangi panjurun ardına saklı şimdi bahar soylu ömür kokunu sevdiğim gözlerinin bebekliğinde ki mahmur aşk vurgunluğun hangi seher vaktine denk düşürdün şu ateş olup kavuran kavuşmaları kış olmuş yastığımın baharlarını kalk gel sevgili yoksa aşk ebediyetin |
Osman AKSOY