Ağrısı Tutsa Şimdi Sevişmenin
oysa güneşte felçli bir güzden kaçmıştı
söyleyemedi yandım ürkekçe iç geçirirken göğsümdeki sonsuzluk sessizlikte başlamalıyım şiir yazmaya şehir de susuyorken yaşam sıkıntısına uyku zamanıydı yüzlerinde silinmiş çizgileriyle gürültü yapan ruhlar sustunuz şimdi değil mi? değil işte sadece yumuldunuz külünüz üzerine yağmur tarlası bereketi, çöl kapanmış gözler ’ağlama sakın’ her şey renksiz mi? ah! bir tuvalin üstünde aşk karışın rüyaların harfleri ile konuşanlar korkularınızdan arındı dünya ve dünya bıyık altından gülüyor sayıklamalarınıza ruhunuz defter yazınız şiirleri seviyor hâlâ Tanrı hissizliği karanlığın kurcalasanız ne çok efkar doğar korkmayınız mahreminiz hücrelerinize koro şefliği yapan yüreğiniz ve yüreğiniz dağlar üstünde gezintide kimsesi olmayan toprağın böğründe yolculuk biletleriniz yaşam bir düz koşu bir maraton kazananı yok!!! ve şimdi susmanın hakkını veren yarı ölüm tanık oldu dünya ne kalabalık ve aldırışsızlığın bekçisi sokak lambaları yüreklerin kokusunu duyuyor bu koku yırtık ve zehirli ağrısı tutsa şimdi sevişmenin kabul eder gök delişmen bir nehrin genzi yakan yokluğundan utanın hadi bir zahmet zehirden arının öpersen neye dönüşeceğimi biliyorum... |
İmgeler, nazik sözcüklerle ustaca dans ederken, tüm zor figürlerle ustaca başa çıkmalar ilk görünen güzellikler...
Çok beğendim...
Tebrikler, saygılar, selamlar...