yazarık dedin ama

"Hiçbir su soyut nefreti temizleyemiyor bu dünyada "

maalesef.

cok sevdim kalemini.
sevgiler warette.

Enternasyonal bir haykırıştı şiir
Felsefik izler taşırken satır aralarında
Ve bir anlamda
Şu anki İnsanoğlunun duruşuna
Protest bir tavırdı.

Kaleminizi ilk defa okudum
Ve Bir hayli etkileyici buldum.
Zaten şiir de hakettiği yerde

Kutladım çokça
Ve saygılarımla Şair...

Sevgili Pınar hanımefendi,


Sırtını denize yasla ve tükür o şehrin yüzene,
hangi ırmak hangi sular durultur ki bakışlarını
ve devleşmişse düşlerinde dalgalar
hangi dik kayalar
hangi dağ
anlar
seni

ve
yakıl/an yıkıl/an bir şehir olsa dahi
kim durabilir ki suların ateşin önünde
sonrası hüzün sonrası küllenir
dökülür parmak uçlarından
yüreğin
mavi köpürür yer ve gökyüzü
sıkışır kalır arasında geçmişten yara alan her insan.

Arifeden bayramını kutlarım sevgi saygı ve selam ile

Afşaroğlu tarafından 8/18/2012 3:03:36 AM zamanında düzenlenmiştir.

münafık nehir

Geri kalmış / bırakılmış ülkelerin beyat pazarlarında kötü bir edebiyata mahkum edilmiş insanlara, olgunlaşamamış sanat beğenisini de ekleyerek alıcısı olan, hak ettiği değeri bulamayan, alıcısı olmayan sanat kavramını düşünmek gerekir sanırım..

Emperyalist ve sömürgeci düzenin, tüketim ekonomisi koşullarında yaşamlarını idame ettirebilmek için çalışmak zorunda kalan, işi ile evi arasında gidip gelen geçim kaygısı taşıyan insanların çoğunluğu teşkil ettiğini görürüz… işte bu noktada ilk söydiğimiz cümle daha bir önem arz etmektedir..

Toplum şiiri, geçiş toplumu, ya da kandırılmış, uyutulmuş, bastırılmış toplum şiiri dersek pek de abartmış sayılmayız bu ve benzeri şiirler için; toplum derken, aynı dili, aynı ırkı, aynı sınırları yaşayan insan topluluğundan söz etmiyorum elbette.. Daha evrensel ve daha insanî olandır toplumdan kastım..

Bu şiirlerin şairlerine hep ağır bir görev, ağır bir vebal kalmıştır, çünü bazıları ota, çiçeğe, böceğe ya da kişisel hüzne ağıt yakarken bazıları dünyanın tüm acılarını kendi acısı bilmiş, kendine ait ufak tefek sorunları dünyadaşlarının o büyük sorunlarıyla hemhal olarak unutmuş, kendiş acısını, kendi ayrılığını, kendi aşkını yazmayı, dillendirmeyi zul saymıştır.. Tabi ki bu toplumla ilgilenen şairlerin kendi köşelerine çekilip salya sümük ağlamalarına, aşk acısını çekip dillendirmelerine engel değildir.. İnsan dediğimiz canlı yeis ile atak oluş arası gel-gitlerden mütevellit anları olan bir varlıktır...

Hayat böyle bir şeydir zaten, kimileri çilingir sofralarına şiirler yazarken kimileri işkencelerde, meydanlarda, isyanlardaydılar..

Topluma seslenen şiirin kendisine has, şairinden aldığı duygusu, sezgisi, yaşam felsefesi, gerçeği ve gerçekçi anlamları vardır. Bu varlık şiir sanatının geninde olan yayılma, insanların gözüne gözüne sokma çabası vardır.

Şiir gerçekten yelpaze yelpaze, ne desem, ne anlatsam yetersiz kalacaktır, zaten şiir yetersiz kalınan zamanların dipnotudur. Şerhe gerek duymaz...

Başarılı buldum..

ölümden özgürlük bozonu






















Yaşamı ağaçların sesi ya da kuzuların sekmesi sanmıyorum
Sokaklarda barış diye havlayan çocuklardan
Ölüm diye uluyan vahşetten uzak ve hoş


Bu defa bir başka bakıyorum demir yığınına
Özgürlükten örtüsü etraf kadar
Kara ve kasvetli


İmgesi bozuk ve ikiyüzlü nehir!



Gece kuşlarıyla görüyorum boğduklarını
Cömertçe iğreniyorum senden ve
İntikam nefret alay utanç ile yüz-dürdüklerinden


Bir başkası olup nükleer hayatlarda soyut gölgemi arıyorum
Hep aynı gün eşsizliğinin özleminde yitiriyorum sevgilerimi
Ay gözlerine kara bir lens takıp
Ağaçlara piramitlere gemi boğan denizlere şavkıyor sadece
Daha çok cesedi andırıyor gerçekler karanlıkta
Ölümle özgürlük arasına doluyor alfabedeki bütün harfler


Hiçbir su soyut nefreti temizleyemiyor bu dünyada




Kanımın suya
Hele ki durgun suya karışmasına hiç alışamadım
İllüzyon ile peygamberliklerini ilan edenlere
Rahman ve rahim olan kural yazıcılarına
Tanrı gibi cismi yok kuralları var devlet bataklığına
Ve tam da o bataklıktan türemiş kan emicilere

İnsanların
Oysa hepimize kurulmuş dünya ülkelerine sınır koymalarına
Anlamsızca nöbet tutup ve sıklıkla ölüp durmalarına
Alışamadım




Alnıma yazıldığı varsayılan ey kader!



Biliyorsun
Beni yerçekimi
Fanusta tüketip durduğum oksijenin bir gün bitmesi öldürecek
Asla seni sevmeyeceğim
Çünkü sen sadece alnımda cayır cayır bir ateş olacaksın
Boncuk boncuk terleten
Tıpkı bir albatros gibi
Kanatlarını açtıkça uçacaksın sadece
Ve sen ben gibi özgürlüğü kalbinde değil
Başka etekleri öperek bulacaksın




Kum insanların dinler arasına serpiştirdiği küfürler yığınıdır



Tüm yaşamım boyunca
Soğuk suratlı insanlar tanıdım
Kum yığan kürekleri kör kıyıları severdi onlar
Asla gece yolculuğuna çıkmazlardı
Öteki dünyaların cehennemlerine varacak olan bu yığının
Ansızın gelivereceğini
Ansızın kentleri yutuvereceğini bilmeden yaşarlardı
Boğucu bir yok-et inancıyla



Yaşamı dünyada bir tatil mekanı sanmıyorum



Dünyanın ortasında alnımdaki sıcağı soğuttum
Kinin ve nefretin katmanları arasından geçerken
Budalaca işlerle uğraşan insanlar gördüm
Kaygısızca ellerindeki haritaları işaretleyen insanlar
Küçük ağlayışlarımla kıyasladım onların gözlerini
Onlar için ağlarken
Onlar için yazarken
Dinsiz oldum
Ben bir yanılgı akıtırıydım
Üstüne gülüşü olmayan gözsevici
Oysa onlar neşeye kedere kullanırdı ağlayışlarını
Kendi yararlarına
Kül bombardımanına tutulmuş gibi
Un ufak fışkıran zamanı
Üstlerine örttükleri hızlı yalnızlığı
Anlamazdı insanlar
Çünkü ya denizler kudururdu aniden gerçekleri bastırırdı
Ya da geçici hedefler aldatmaya çıkardı
Hepsi yeniden öldürmek için ölmekten başka bir şey değildi
Ve yeniden öldürmek için ölüp tekrar doğmaktan başka


Yalan çiçeklerini suladıkça ay hep karanlık bakacak


Yaşam yalanlarının sendelediği vakitlerde
Ağzımdan gökyüzüne bir yara bulaşıyor
Aynada bakmıştım çok kez
Biçimsiz nesneler gaz ve tozdan başka bir şey değildi
Gülüşüm yoktu benim
Gülüşümü ötenazinin serbest olduğu yıllarda yok ettirmiştim
Diğer insanlardan farkım buydu
Anlamaz insanlar
Doğal yetenekli hayvanları
Aşısız portakalları soktum hep bahçeme
Aynaların sıcak görüntülerinden koşan dünya
Susuz yaşayamayan devasa bir yengeçti
Karnında aptalca taşıyordu bizi
Ve aptalca öleceğimizi bilerek peydahlamıştı
Hepimizin tasarımcısı varken onunki yoktu
Ciğeri beş para etmez insanlar doğurdukça
Dünyanın öldüğünü duydum


Dalgalar kirli kayalara vursa da aşındırmaz



Berrak tınılı dalgalar yükseliyor
Rüzgârın şaşı olduğunu anlatıyorlar bana
Kasırga halime baktıkça umutlanıyor kardeşlerim
Ölmeden sıfatımı buluyorum sonunda ve tüm ağaçlar
Özgürlük üretiyor



Lokal bir sevgi ışırken yüreğimden
Buz gibi aynalar birleşiyor nefreti katletmiş ellerimde
Ve and içiyorum yaşamın özgürlükten öte olmadığını ispat edeceğime ölmeden




Kapsamı geniş konuları ihtiva eden dizelerdi şairini kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.

Nasıl bir yere düştüm. Şiir içinde şiir. Her bir bölüm tek başına bir şiir. Nasıl bereketli!!
Geç kaldığımı hissettiğim bir sayfa daha.
Güne pek çok yakışmış.
Ve bu ziyafet için teşekkürler
Saygılar.

Yaşam yalanlarının sendelediği vakitlerde
Ağzımdan gökyüzüne bir yara bulaşıyor
Aynada bakmıştım çok kez
Biçimsiz nesneler gaz ve tozdan başka bir şey değildi
Gülüşüm yoktu benim
Gülüşümü ötenazinin serbest olduğu yıllarda yok ettirmiştim
Diğer insanlardan farkım buydu
Anlamaz insanlar
Doğal yetenekli hayvanları
Aşısız portakalları soktum hep bahçeme
Aynaların sıcak görüntülerinden koşan dünya
Susuz yaşayamayan devasa bir yengeçti
Karnında aptalca taşıyordu bizi
Ve aptalca öleceğimizi bilerek peydahlamıştı
Hepimizin tasarımcısı varken onunki yoktu
Ciğeri beş para etmez insanlar doğurdukça
Dünyanın öldüğünü duydum


Böyle güzel bir Aklı,ve Yüreği kutluyorum...saygılar.

Yaşamı ağaçların sesi ya da kuzuların sekmesi sanmıyorum
Sokaklarda barış diye havlayan çocuklardan
Ölüm diye uluyan vahşetten uzak ve hoş

Memleketimin son yıllardaki halini özetleyen bu kadar cesur bir şair daha varmı?
Hani derler ya, kitabın ortasından başlamış diye, hayran kaldım.

Üstadım, takdirlerimi bırakıyorum sayfanıza.

dinsiz oldum en heyecanlandigim yer.... ve her cümle bir bilinmezcilige yapilan yolculuktu...

Her dizesi ayrı şiir. Çok güzel. Ellerine sağlık...

Her anlam doldurur boşluğunu

tıpkı güne düşen bu şiir gibi...tebriklerimle.

şiir hakkı olan yerde
ve yakışmış
ne çok şey anlatıyor korkmadan
cesaretini kuşanarak...

tebrikler

Alnıma yazıldığı varsayılan ey kader!

...

Ne kadar çok şiir var şiirin içinde
her biri bir başka seçki içinde
...
ben oldum olası ''insan ile kader'' arasındaki bağı hep merak ettim
merakımı giderdiğimi de söyleyemem...

çıkarttığım nihai sonuç ''inan ama teslim olma''

değişebiliriz
belki
biz

belki de
hepimiz...

umu/yorum

saygılar idealist kaleme

gel de tükürme bu dünyanın içine... Tabi ki insanlar yüzünden, tabi ki insancıklar yüzünden...
şiir benim için tamamen politik içerik taşıyan bir şiir. Anladığım o. Yine de politik bir yorum yazmak istemiyorum.
Hem şimdi sırası mı? Havalar sıcak, müslüman alemi oruç ibadetinde, Suriye'de, Irak'da, Filistin'de kan akıyor. Neyse ki BOP hiç bir engele takılmadan yoluna devam ediyor.
Üzerlerine ölü toprağı serpilmemiş insanların, şairlerin, genç kalemlerin varlığı ne güzel!
Hava sıcak, etrafımız ceset, etrafımız irin, etrafımız lağam kokuyor
ama ne olursa olsun içeriği, güçlü dili ile şiir müthiş kokular getiriyor rüzgarıyla.
Tebrikler Pınar kardeşim.
Sevgi ve saygıyla kal...

Çok tebrik ederim güne düşen güzel şiiri ve onun şairini.

Niye yalan söyliyeyim, kendimce işlerimin yoğunluğundan şimdi vakit buldum okumaya.

Bilincin, yürek, bilgi, akılla donanıp, aşk ile yanması bu olsa dedim ve umutlandım gelecek adına.

Kutluyorum ve başarılarının devamını diliyorum sevgili Pınar Çetinkaya...

Şiir yolunuz açık, yolculuğunuz daim olsun.

Selam, sevgi ve saygımla...

Anlatım inanılmaz güzel,konu harika.....İçinde herşey buldum...Dünyayı,kendimi,yalanı dolanı...Ayrıca daha yazılmamış,yazılacak şiirleri...Sevgim ve tebriklerimle....

siir uzun oldugu icin 3 kez okumak zorunda kaldim . ee yaslilik biraz da .. kafam almiyor :-))
cok etkilenmistim . ve kendi kendime dedim ; " bu siir güne gelmeli " secici kurulkdaki arkadaslarla ayni düsüncedeymisim meger .

yazmak bu kadar yakisir bir insana ... derdim senin icin sevgili Pinar . ve iste senin yazdiklarini bosuna takip etmiyorum ...


.....

"yükseklerde rüzgar akimlarina birakip kendimi ...
albatroslar gibi ben de ucacagim bulut denizlerinin üzerinde ... "

onlarin uzun ucuslarini arastirmistim bir zaman . o geldi aklima...

_albatrosun kanatlarinda buzlar ... günesle öpüstükce eridi... _


----

Yalan çiçeklerini suladıkça ay hep karanlık bakacak


"ay karanlik " siirini animsatti Ahmet Arif 'in bu harika dizelerin ...


"maviye ...
maviye calar gözlerin...
yangin mavisine "

O büyük ustayi da andik sayende ...


bu güzel siir icin cok tesekkürler sevgili Pinar ..
sevgimle...

ayrica secici kurula da sevgiler ...

kutlarım günün şairini..

Tebrik ederim güne düşen şiiri ve değerli şairini
Saygımla...

ölümden özgürlük bozonu
...
Eh birileri o bozonu arıyordu zaten. Bulurlarsa tanrının varlığını ispat edeceklermiş. Sanki bozon olmasa ispat edilemiyor gibi.
Neyse bir şairinde bu konuya dokunması sevindirici elbette değişik ve ilginç şiirler ortaya çıkıyor böylece. Kalem güçlü olunca da kalite artıyor elbette.
Dünya her gün bi,raz daha ölüyor. BU gidişle ölmeye de devam edecek. Galiba konuyla ilgilenen şairlerden başkası da kalmadı artık. Nemelazımcılık almış başını gidiyor. Dünya elbet ölür bu kafayla ve içinde bizide sürükler.
Şiir çok güzel güne düşmesi sevindirici.

tebrik ve selamlar.

muhteşem
başımı döndüren bir şiir okudum
kutlarım
çok saygı ve hayranlıkla...

Tebrik ederim. harika bir şiir çok beğendim.

Budur... Sayende şiirden anladığımı hissettim.

senin kanatların çıkacak yakında demişti dersin,bu *oktan dünya başka türlü düzelmez,elinede bir ışın kılıcı ayarlamak lazım,hele kanatlar çıksında,kutlarım...

(.

çok sevindim Pınar

bir karanlığın ortasında patlayacak elbet yüreğimiz o bir gün


çok sevgimle

tam işyerinden çıkarken okumuş işarelemiştim bu şiiri . ve favorilerimde olduğun halde son 3 şirinin bildirimi gelmemiş sanırım bu konuda bir aksaklık var sayın yöneticelerimiz belki duyar buradan...


ve şiir; ve bu kez uzun uzadıya yazmayacağım. ki; daha ilk dize mıhladı beni ;




''Yaşamı ağaçların sesi ya da kuzuların sekmesi sanmıyorum''*****


bu tek başına bu ve bir çok şiiri kaldırır kıbleye çevirir ve diz çöktürür önünde çünkü.

çok kuvvetli tebrik ettim içimden okurken ve şimdi ise kıyam vakti...


ve bu kezz daha derli toplu anla olarak şiirin. çok parçalanmadan ötelenmeden akıcı ve devamı anlaşılır olmuş. ve daha ilk gün dediğim gibi daha yaşın çok genç şiir için ve gün gelecek en iyi şiirleri sen yazacaksın. giderek oturacak tarzın ve kalemin ve kısa bir zaman sonra bir poetikan oluşacak. yılmayacaksın şiire küsmeyeceksin ve daha iyileri için çalışacaksın.
hem kelime dağarcığın hem hayal dünyan uzaylı gibi. onları derleyip toplamak yetecek sana onu da zaman halledecek.


yaşam hayata düşürdüğü acılarla bazen anlamını yitirir! ama bunlar geçicidir çoğu zaman. sevgi saygı ve insani özgürlük dışında yani bunar için edilen küfürler çok kalmaz heybede. insanca yaşamanın insanca kavgası verdiğimiz ve seni de isyana iten. ve bu yaşta bu gibi bir and koyman hedeflemen ise senin duyarlılığın...


çokça tebrikler şiirin prensesi. kutlarım

sayfaya ikinci ziyaretimde...tebriklerim çokça =)

günde görmek istemiştim gerçekten.

..........



hak ettiğini alması kadar bir şiirin mutluluk verici başka bir duygu yok bu defterde.....

Kanıksamaya başlamak sürü olmanın başka bir başlangıcı. Direnen bir ruh var burada.

Nasip olur inşallah !

İmgesi bozuk ve ikiyüzlü nehir!

Hiçbir su soyut nefreti temizleyemiyor bu dünyada

EVET EVET AKŞAMIMA HARİKA LAR DÜNYASINDAN DÜŞEN BİR ŞİİR UZUN OLMASINA RAYMEN KOPUKLUK YOK AKICILIĞI MUKEMMEL İMGELER MÜKEMMEL EMEK VERİLMİŞ YAZAN KALEMİ ÇAĞLAYAN YÜREĞİ VE ŞİİRİ AYAKTA ALKIŞLIYORUM.

Tebrik ederim, çok beğendim.

Hey gidi özgürlük hey
buharlaşmanın cisimleşmesi gibi


hey gidi yaşam hey
bir çocuğun elinden tutup gezdirmek gibi

Okuduğum tüm şiirler adına
and olsun ki seviyorum seni

bir gün kitaplarını imzalarken diyeceğim
bu kız benim kardeşim.....


Nilgün ARIKAN tarafından 7/27/2012 11:01:04 PM zamanında düzenlenmiştir.

.........


hastalıklı bir dünya yarattık kendi hastalıklarımızın ateşi düşmeden

olayın özeti bu........

kutlarım
bencillikten uzak, ben-lerden uzak şiirlerin için, insanlar için düşünen, özümseyen yanlışlıkları ve önümüze süslemeden getiren varlığın için canım...


<3



NebihaMuradî tarafından 7/27/2012 9:51:21 PM zamanında düzenlenmiştir.

insanoğlunun tüketirken kanattığı her karışın yarasından öpüyor sonsuzluğun avuçlarındaki tere banan gönlüm!...

toplasanız bir atom bombası edecek çığlıkların anasını satıyor evrenin masum kalma çabasına yoldaşlık edecek yanım...

gülüyorum vahşetleri sığınakları bilenlerin haline!...

bilmiyorlar ki bir çocuk gülüşünün yeryüzündeki hiç bir cephanenin yerini alamayacağını!...

bilmiyorlar ki yok etme çabalarındaki hınzır hırsın bir karıncanın yeryüzüne hizmet eden maratonu kadar güçlü olmadığını!...

ben bugün seni daha çok sevdim Pınar/ım...

çokca tebriklerrrrr...

ne kadar anlam yüklü idi yini şiirdi içimde gezinen

Sınırsız bir dünya o zaman nehirler de çıldırmayacak

Muhteşem...

Ayakta alkışlıyorum Warette.

Teşekkür ederim bu güzel şiir için...