Babam
Seni üzdüğüm için affet beni babam
Böyle olmasını istemedim ben Ne yüzünü yere düşürmek ne adını kirletmek Yeryüzünde ki pislikleri, ben yaratmadım Turnaların kanadına, ben asmadım Düzeni bozuk hayatın İnsan yüzlü isimlerini Çırpınsam da Tutunmaya çalıştıkça Kırdılar kolumu kanadımı Olmadı yapamadım babam Mutlu olmaktı amacım Mutlu olman Verdiğin emeklerin karşısında El pençe divan durup Saygıyla eğilip karşında Sunmaktı sana tüm güzellikleri Ömrün kalanının Tatlısını yedirmekti Güldürmekti yüzün geleceğimi kurarak Olmadı yapamadım babam Kızma bana, nerden bilirdim mutsuzluk olacağını Nerden bilirdim yanlış kapı açacağımı Sen derdin ya babam Mutlu olun bunu görmek yeter bana Olmadı yapamadım babam Düşündüm Tarttım Sordum soruşturdum Çırpınıp Avuç açıp duaya durdum Üzülme sen ben güçlüyüm yıkılmayacağım babam Hayatın ucundan tutunup Denizlere, dalgalara inat Kıyıya varmasam da Limana demir atacağım Olmadı diye sen üzülme babam Sonunda galip gelip kötülüklere Başaracağım, olumsuzlukları aşarak Yüzünü yerden kaldıracağım İşte senin evladın bu diye, gururlandıracağım Çok çabalayıp yüzünde kaybolan gülümsemeyi Yeniden canlandıracağım Olmadı diye üzülme babam Gün olur temize çekilir Zifir saçan, insanlığın Yaban devranı s.c 2008 |
Bir hesaplaşmadan çok bir dirilme vadi ve yeniden doğmak; işte bunu başarma umutlarını yeşerten her insan güçlüdür-güçlü olur-
Her babanın gönül ve ev kapısı her daim açıktır yeter ki isteyin...
Yürekten kutladım
Şiirlerinizi takip etmekteyim, hepsi güzel ve etkileyiciydi
Sevgilerimle