--şimdi
üstüme devrilmiş dizelerden yazdığım
eskiyen imgelerimden biriktirdiğim 
bir şiir okuyacağım sana

ağlama--

...
 
akşamdan kalma
düşyıldızları yağarken üstüme
birer birer eksiliyor bedenim
azar azar çoğalıyorum kendimden gidişimde

güneşin gölgesinde vuruyorlar
ilk çağlardan kalmış sevgimi
göğsümde tomurcuk bir gül
jilet kesiği izler var derinlerimde

tinim kangren oluyor
ölüyorum sevgilim
yoğur beni balmumuyla 
çürümesin cesedim

ege de
herhangi bir kasabanın
herhangi bir limanında
herhangi bir gemisine
doldurup içine kendimi
sana doğru
demir alasım var ay dolu gecelerde

sen kokulu karanfil memlekette soluklanmalı
aşkının yüz sürdüğü sahilde adımlamalı seni
tepeden tırnağa aşk kesilmeli yanında
asırlar öncesinden kopup
dalga dalga çoğalıp
köpük köpük vurmalı kıyılarına
yitip gitmeli bu sensizlik dolu seneler de

ufkuna baktığın morumsu denizlerim
gözlerimden avuçlarıma dökülendir

bakma bana öyle
içimden gelip
içimden geçme

hiç açılmamış sayfa aralarına sıkıştırdım
sana dair
adı konulmamış senli şiirlerimi

biliyor musun sevgilim
bu gül ağacı hasta ediyor yorgun kalbimi
hüznüme telaşla
su içimi ateş sarıyor
yol oluyor ecele
 

yokluğunla geçiyor anlar

eskiyen ve eksilen biziz sevgilim
zaman değil