Kızım...
Yaşın Oniki.
Adın Sevda idi... Sapsarı saçlarını, Kan oturmuş, Çimen yeşili gözlerini hiç Unutmadım. Dilimi anlamadığını biliyordum. Sana gözlerim, yüreğim tercüman ediyordu. En azından öyle hissediyordum. Sessizliğine sığınıyordun, ağlıyordun ürkektin ilk zaman. Dalgınlığında Çaresizliklerine Çare arayan, küçücük yüreğinde dert barındıran, Koynumda evladım gibi uyuyan... Şimdi çatkapı çıkıp gelsen, Saçlarını tüm şefkatimle yine tarardım. Yaşıyorsan, ah bir gelsen...? Seni çok özledim Bosnalı Kızım. Hayal kurmak kendine tek armağanıdır Annesi olmayanın... Babası ölenin, hayalleride yetim kalır. Hayat ile kargaşası geçmez hayli Zaman. Hiç umuda asılı kalmayan Düşlerine tutuna tutuna uyur... Kevser Baysal // Yüreği Sürgün |
Yüreğine emeğine sağlık
Tebrikler
Selam ve dua ile
A.E.O