...ıpıslağımıpıslağım şimdi sensizliğime ağlamıştımya yakamozlarla göksunun koynuna sığınıp yağmurla sabahalara kadar... sen yağmurunla ıpıslağım sıcağına hasret sığınıp yağmurların içine göz yaşımı yağmura saklayıp sustum çığlık çığlığa sustum... kanıyorum işte her gün sensizliğime ıssız kimsesizliğime kanıyorum her an kanıyorum... sen çıkmazındayım şimdi tüm yolların sana çıktığı varılacak en son durak sendin varılacak kucak son sığınak... gözümde sustu öksüz bakışlarım ve sahipsiz düşlerimin tek sahibinin yokluğuna sustu... yaşanası tek masalı kimsesiz düşlerimin... her gece yeniden soğuk duvarlara anlattığım gözlerimi en uzaklara dikipte beklediğim kaç bahar öldürdüm ayaza keserek kaç yaz ardında hep güz tunca boyalı hazan hep güz ardında kara kara kışlar gömülüpte bekledim... bir hoşcaklal bile demeden giderken göz yaşlarıma aldırmadan ardına dönüp bakmadın giderken... çığlıklarım çığ gibi düşüyor baharımda kardelenler üzerine baharlar öldürüyorum hiçliğimin buz kesmiş ayazımda... kağıttan gemilermiş yüzdürdüğüm poyrazlı lodoslu deli dalgalarda pupa yelken yol alırım sandım delilikti benimki delilik say alaborayım işte ... içim yanmadan kanamadan gözlerim unutmayacağım o gidişini ardına birkez bile bakmadan kalabalığa karışıp el gibi her hangi biri olup gidişini ... biliyormusun elimde kalan son resminde göz yaşlarımın son sağnağında ıpıslak tufan sonrası hıçkırıklara boğuldu sen ya al götür kalanımı ya gel tamamla eksik kalan yanımı... Hasan ODABAŞI |