İçten bir gülüş, Her defasında heyecanla duyulması beklenen bir ses Ve bir kaç resim... Seni görmeden, Sıcaklığını hissetmeden yazıyorum...
Seni tanımanın ertesinde, Ağır ağır çöktü üzerime imkansızlığın ürperten bulutu Sen söylerken acıtan sözlerini... Kurumuş gözlerimde bir buğusun şimdi Gözyaşım olmayasın... Halden anlamanın yalan bir gülücükle buluştuğu an Sen sadece sustun... Dönüp gidecek misin sen de, zamanı geldi deyip Herkesler vardı dilinde Bir de; Ben bağırıyordum içimden...
Bugün yakmıyor güneş Durdu dünya Sen söylerken acıtan sözlerini Yine mi diyordum ve şu senin herkesler gülüyordu bana...
Az biraz bir hikaye bizimki Aynı dertten muzdarip iki karakter Birimiz gerçek, birimiz şakacı... Yalanlar söyledim sana Aklımdan çıkmıyorsun yerine, Bu türküde aklıma geldin diyerek... Belki de örtbas edilmeli sevmeler Kötüye mi kullanır yoksa herkesler... Oysa ben bağırıyordum içimden... Şakaya vurulurken gerçekler Acı bir söz duydum herkeslerden Sende, bizim gibisin...
Sana kavuşturur dualar Açılırken avuçlarım göğe İşte tam o an yok olur şair, şiirinde Oysa sen varla yokun arasında bir yerde dururken karşımda Ben sadece seni diliyordum Ve gülüyordu yine herkesler Ben yine bağırıyordum içimden... Gün doğar mı bize bilmiyorum, geceye hapsolmuşken düşlerimiz Utanma mevsimlerinin geride kaldığı dünyada Dediler ya herkesler; Sevsen de bir, sevmesen de... Sen sevilmeye korkarken Ben sevmekten utandım...
Burada güneş hep kahverengi Gözlerin renginde, Uzak... Ve burada yıldızlar hep gözlerin mesafesinde Senin kadar yakın, Senin kadar uzak... Zamandan geçerim sesini dinlerken İntihar anı durgunluğu yaşarım yüreğinin sızısı sözlerinle buluştuğunda Ve ben hala bağırıyorum içimden Herkesler, Ne bilsin...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Sen, Ben ve Herkesler şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Sen, Ben ve Herkesler şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Burada güneş hep kahverengi Gözlerin renginde, Uzak... Ve burada yıldızlar hep gözlerin mesafesinde Senin kadar yakın, Senin kadar uzak... Zamandan geçerim sesini dinlerken İntihar anı durgunluğu yaşarım yüreğinin sızısı sözlerinle buluştuğunda Ve ben hala bağırıyorum içimden Herkesler, Ne bilsin...
sevmekten utanılmaz seven korkmaz çık karşısına de diyeceğini...gönül sesin bir harikaydı dost kal sevgilerde...
İçten bir gülüş, Her defasında heyecanla duyulması beklenen bir ses Ve bir kaç resim... Seni görmeden, Sıcaklığını hissetmeden yazıyorum...
Seni tanımanın ertesinde, Ağır ağır çöktü üzerime imkansızlığın ürperten bulutu Sen söylerken acıtan sözlerini... Kurumuş gözlerimde bir buğusun şimdi Gözyaşım olmayasın... Halden anlamanın yalan bir gülücükle buluştuğu an Sen sadece sustun... Dönüp gidecek misin sen de, zamanı geldi deyip Herkesler vardı dilinde Bir de; Ben bağırıyordum içimden...
Bugün yakmıyor güneş Durdu dünya Sen söylerken acıtan sözlerini Yine mi diyordum ve şu senin herkesler gülüyordu bana...
Az biraz bir hikaye bizimki Aynı dertten muzdarip iki karakter Birimiz gerçek, birimiz şakacı... Yalanlar söyledim sana Aklımdan çıkmıyorsun yerine, Bu türküde aklıma geldin diyerek... Belki de örtbas edilmeli sevmeler Kötüye mi kullanır yoksa herkesler... Oysa ben bağırıyordum içimden... Şakaya vurulurken gerçekler Acı bir söz duydum herkeslerden Sende, bizim gibisin...
Sana kavuşturur dualar Açılırken avuçlarım göğe İşte tam o an yok olur şair, şiirinde Oysa sen varla yokun arasında bir yerde dururken karşımda Ben sadece seni diliyordum Ve gülüyordu yine herkesler Ben yine bağırıyordum içimden... Gün doğar mı bize bilmiyorum, geceye hapsolmuşken düşlerimiz Utanma mevsimlerinin geride kaldığı dünyada Dediler ya herkesler; Sevsen de bir, sevmesen de... Sen sevilmeye korkarken Ben sevmekten utandım...
Burada güneş hep kahverengi Gözlerin renginde, Uzak... Ve burada yıldızlar hep gözlerin mesafesinde Senin kadar yakın, Senin kadar uzak... Zamandan geçerim sesini dinlerken İntihar anı durgunluğu yaşarım yüreğinin sızısı sözlerinle buluştuğunda Ve ben hala bağırıyorum içimden Herkesler, Ne bilsin...
İsmail ALTIN
harikaydı eser üstadım beğeni ile okudum Emeğini kalemini yüreğini kutlarım Kalemin daim olsun Saygılar selamlar
Burada güneş hep kahverengi Gözlerin renginde, Uzak... Ve burada yıldızlar hep gözlerin mesafesinde Senin kadar yakın, Senin kadar uzak... Zamandan geçerim sesini dinlerken
bayıl.....dım
muhteşemdi bir ara yine kahve kokusu sindi damağıma:)
yakın hissettim kendime..
varlığından haberdar olmak güzel....