AYAKKABI
Yarıya kadar doldu çorba içtiği kabı
Ne fırtınalar koptu mahzun kırık gönlünde Bir ayağında terlik birinde ayakkabı Çoğu zaman aç kaldı bu hayatın yolunda Tanıyanı olmadı yanından geçenlerin İnsanların içinde sanki bir yabancıydı Ömrünün baharında açmadan göçenlerin Bilinmiyor sayısı son giden kaçındıydı Yaşamak bizim gibi onların da hakkıydı Hakkıydı gökyüzünde yıldızları izlemek Kimi açlıktan öldü kimine insan kıydı Bizden huzuru aldı tüm bunları gizlemek Şu koskoca dünyada olmadı bir soranı Sıcak yuvaya hasret yaşadılar sokakta Şefkatle kucaklayıp olmadı hiç saranı Mutluluğu buldular belki kara toprakta Mahmut KILIÇOĞLU Fon resmi: şiir sözü |