Karanlık BoşlukŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Acının yüz sürdüğü, karanlık boşluk...
Sahte kimliklerin yüzüdür
Kendinden öte yazılmış yalnızlıklar Belli belirsiz sözlerin aynasıdır Başa düşen acıların Yüzde yaşa düşmesi Acı zamansız çalar ömrün kapısını Alt üst olan hayatın Neresinden tutulur bilinmez Her gün diğerinden karanlık Sabahlar şafağa kırgın Gece ay ve yıldızlara kızgın Yaşam kör bir kuyu Kimi zaman En beteri de amansız ayrılık Buğulanırken Aklın ücra köşeleri Dile dolanır vahlar eyvahlar Kara bir döngüdür Alacalı dünyanın döngüsü Sarar dört bir yanı Keşkeler ve pişmanlıklar Ne geçmiş temizdir Ne gelecek Ortada kalan sadece Kirpikler arasından akan Damlalar gerçek Yanarken yüreğin kırmızı yanı Anlamsız harfler birleşirken satırlarda Nesine yandığım hayatın adına Pembe düşleri sığdırmalı Bir ılık esinti şimdi İçimdeki boşlukları saran s.c |
hoş son dizede ılık esinti diyerek umuda bir dokunuş var ama şiir yol boyunca karanlıktan muzdarip..
Olacak, daha iyi olacaktır; daha aydın..lık..