+18 Yalnızlık
Uyanıyorum her gün aynı güne
yeniden doğan yalnızlığa Benden önce uyanan yalnızlık; geçmişin sıkıntılarının gelecek endişelerinin, kaygılarının ateş hattında kötürüm gibi kalıyor Vurulup düşmedikçe daha da güçlenip ölümsüzleşiyor tanrılaşıyor yalnızlık Uyanmaz olaydım da bilmeyeydim, bildiğim bu bilinmez yalnızlığı Ağzımda, ölüm provasından kalan bu acılık; suyu şuursuz yalnızlığın İçime girmiş dışarıdan ne varsa, başkalaşım geçirmiş dönüşmüş bölünmez yalnızlığa Ne görecelilik ne de big bang, çürütemiyor üç milyon yıllık böylesi yalnızlığı Bastırdıkça dibe, volkan olup şiddetle patlıyor ve püskürüyor dıştan içe dondurucu yalnızlık Aynı çeşmenin aynı yalağından akan bambaşka suyunda suluyorum daha güneş yüzü görmemiş çöl yalnızlığı Kusmak istiyorum, gün be gün hücrelerimi çürüten kansız kanser yalnızlığı Kusuyorum, dışıma değil içime içime içimi erite erite katı sıvı gaz doğada emsali bulunmaz!! Erdem Uçan./21.05.12 |