Kamelyam (bir sor ne haldeyim)
Kamelyam…
Senin güneşin vardı, karanlıklar ardında Senin gülüşlerin vardı, her tebessümün sonunda Mesela, sohbetlerinde hiç eksik olmazdı kahkahaların Şimdilerde hepsi seni bana anlatma çabasında Yokluğunda sığınmışken rahmet kapısına bir çare dualardayım Senin geleceğin aydınlık, her yanın umut ışığı Yani sende biliyorsun ki- Hiç Dilinden düşmez mutluluk şarkıları Benim hayatım… Sönmüş bir yanardağ ağzı Bir çırpıda savrulmuş gibiyim Küllerim dağılmış Ve beni toplamaya zamanın yok Ne Seni sevmeye dermanım Ne Senli yarınlara çıkışım yok Sevdi gitti de Çekip gitti de kamelyam… Ne yaptıysak başaramadık Bir uçundan tutamadık kırılan gururun Aşkımıza yalan Ömrümüze hazan Ve sonra ikisine ayrılık değdi Vakit çok geç Vakit çok geç kamelyam… Esti geçti de Geldi geçti de kamelyam… Ben baharı eksik kışların adamıyım Modern Aşklar nedir bilemedim Sana sevgi sözcükleri söyleyemedim Ama anlat deseydin beni bana Koca bir dünyayı susardım sana Sevgi sözcüklerini utandırırdım Kamelyam… Sana kalbimin hasretini demledim Özlemlerimi kaptırdım beynimdeki fırtınalara Yolum çıkmazlarda Kamelyam… Bir elimi ayrılık Ötekini yalnızlık tutar Yüreğim ezik, zamanım bitik… Söyleseydin ya bana Söyleseydin... Sevdan neyime gerek Neyime… Kamelyam Hayal ettiğin yerlerde olmasam da Ben buralarda olacağım Kalabalık bir şehrin tam ortasında Yıkılmayı bekleyen Terk edilmiş bir gece kondu da Dertlerimle baş başa Sensizlikle iç içe Umarsız ezgilerde Bir çığlık gibi sana uzak kalacağım Duyarsan sesimi bir sor ne haldeyim Yalnızlığın başköşesindeyim Bir sor ne haldeyim kamelyam… Sor ki… Seni sana anlatmaktan vazgeçmeyeyim Mehmet Emin Karademir |