...özleyince...özleyince ıslak taş kaldırımlar yorgun adımlar serseri gözlerimin baldamlası gözlerinde şimdi öldüğüm kadar... elalarından sürgün belalara mülteciyim sevdana bir çöp kibrit alevinde yanmaktayım... gözlerinden yüreğime sensizlik sol yanıma özlemin avuçlarıma buz kesmiş yaşlar keder oldu yağdı sabahlara kadar... kan oturmuş göz bebeklerimden düştü bir damla beyaz güllerde yandı elalarının istilasındayım belalardayım sensiz yanlızlıklar uğurladı yaralı yüreğimi nice hülyaları terkettim ardıma bakmadan sayısız düşleri... gecenin kirli yanlızlığına gözlerim tanımadığım yüzlere ulufe dağıttım sevinçleri kahır dolu gecelere saçtım içimi acıtan gülüşleri... kim gördü yığılıp duvar diplerinde ağladığımı kaç kişi çiğneyip geçti kaldırımlardan göz yaşlarımı sensiz soluksuz kaldığımı yeni doğmuş bebeğin öksüzlüğünü kim gördü... yangınımdan kim haberdar alev alevim nedir bu isyan kimdir bu isyankar asi kim bildi... özlemin düşüyor sol yanıma yakasım geliyor bu kasabayı ve sen kokan sokaklarını... çığlıklarım yükseliyor arşa titriyor yıldızlar duymuyorsun duymuyor geceler hep sağır... gözlerimi yaşlar bu kenti keder sarar bir adı umut beyaz güvercin havalanıyor kör karanlığa sesiz bir gemi kalkıyor kiprik aralarımdan el sallayanı yok... karanlık ıslanıyor iliklerine kadar kaldırımlarla beraber ve sensizliğin şafağında çalınıyor kapım sol yanıma figan bırakıp gidiyor çığlık çığlığa kanadı kırık martı... özleyince seni böyle kanıyor şehir kanıyor gözlerim mazgallara kan taşıyor oluk oluk.... Hasan ODABAŞI |