O Varken
Hayır, olmuyor işte!
Dinmiyor o sızı… Yapabileceğimi sanmıştım bu kez; Unutabilirim, onarabilirim yaramı… Hayır, O hep orada… Onca işin arasında Gülümseyen bir bıçak parıltısı… Yemeği koydum ocağa… Bıçak orda, yansımalara boğulmuş, Gülüp duruyor halime… Gülmeyi bırakır da Bir bıçağa dönerse yine, Ekmeği dileceğim az sonra. Her şey de gülüyor onun gibi “O hala burda!” diyerek… “Bıçakta, masada, Az sonra keseceğin ekmekte… Ellerinde hatta… En çok da onlarda… Bu titreyen, sana ait olmaktan çıkmış İki uzantı…” O varken ne sahiciydi ellerim! Böyle titremezdi, bana yabancı; Sıcacıktı hiç üşümeyecek kadar. Başka her şey de sıcacık birer parçam... |
Kalbimde konukkken yalnız kalamam
Başka sevdalara mihman olamam
gönlümde sevdası daim o varken
bir dizeyle eşlik ettim duygu esinine kutluyorum şaireyi