Mahallede Çok Konuşan Kuş



bütün şarkıları içtim
ölümü avuçlayarak geliyorum sana

sen sesimi tanrıdan beri tanırsın
yani yabancı değilim dudağının basamaklarına
ve kaldırım taşları arasına doluşan toza toprağa.

kırılacağım, çiçekler es veriyor çocukluğuma
ben seni düşen tansiyonum, telaşım gibi
yokluğunu alıştırıyorum nabzıma

ve paniklemiyor değilim gözlerindeki ev yangınlarına
ilk önce parmaklar kurtarılmalı diyorum
sonra gönderilmemiş mektuplar.

bildiğim bir şey varsa o da sensin, ve
çıkarken bütün şarkıları içip öyle dalmalı sokağa
yarmalı kalabalığı, yalınlığı
söylemeli birkaç şey daha
ama peynir ekmek gibi gidiyor burada hava
ve ses tellerine konan kuşları besleyemiyorum
artık, beni lütfen anla


sana yorgunluğumu demledim yıllarca
bekletmeli yerlerde gün dağılırmış
uyku hapları dik tutarmış yalnızlığı
ve kavranırmış ıslık
çok uzaklardan, derinlerden geliyorsa
biri bizi aşka çağırır
biri bizi aşka dâvet eder
masadaki çiçek hâlimizden anlıyorsa


sen dert etme
annenin mezar taşından geri alırız adını
türlü şakalar yaparız bu boktan hayata
esneyerek dolaşırız bütün zahmetleri
kuru iftiralar atarız gülüşmelere
ayırırız pirinci de taştan
sevdayı akıldan ayırdığımız gibi


şimdi sana imlâsı bozuk bir mektup yazsam
ve baksam gözlerinle kendime
ve ondan
kalbimde isli bir cinayet gösterisi!




Payanda