Herkes yabancı;
Her şey yabancı.
Ben ise;
Hepten yabancı.
Anlayamıyorum;
Hatırlayamıyorum.
Kaybolmuşum bu şehirde;
Kimim ben?
Yaptığım belli değil;
Ettiğim belli değil.
Ben ise;
Hepten belli değilim.
Bomboş bakıyorum;
Anlamsızca.
Anlamını yitirmiş,
Zihnimde kaybolmuş her şey.
Önemsizleşiyor;
Önemsizleşti bile her şey.
Ben önemsiz;
Hayat önemsiz.
Anlamsızlaştı;
Gördüğüm;
Duyduğum her şey.
Zaman zaman soruyorum;
Nasıl bu hale geldim?
İçime attıkça;
Paylaşmadıkça sanırım.
Anlatsam bile;
Paylaşsam bile.
Karşımda anlayacak;
Paylaşacak var mı ki?
Buz kütlesi saplanmış;
Yüreğimin derinlerine.
Çıkarmak;
Hiç kolay değil.
Kaybolmuşum bu şehirde;
Önemi yok neredeyim?
Yaptıklarım mı?
Koskoca bir hiç.
Geldiğim nokta ise;
Kocaman hiçten ibaret.
Toparlarım elbet;
Ama ne zaman?
Bu sefer;
Uzun zaman alacak galiba.
Kaybolmuşum bu şehirde;
Olmadığım kadar derinlerdeyim.

AYKUT UYSAL