Sayıklamalar (6)Hüzün meleğim Göklerden üzerime süzülen can yeleğim Aşka sevap Dünyanın kalbini deşen korsanlara inat Ruhumu denizlerden aşıran beyaz atlı prensim Evrenin senfonisi eşliğinde Sevinci kulaklarında Yüreğime varan can yarenliğim Rüzgârın sesi gibi Kopar evrenin derinlerinden İç sesim Kendimce Düzme isyanları düzerim Sessiz sessiz Batar gam yükü taşan gemilerim Kurtaracak tek şey kalmadıysa da yaşamdan geriye Aldırma Keşfettiğimiz gizli hazineler var Ötelerin ötesinde Korkma Gözükmez onların kör gözüne Açlığa açtı Onlar Bedenleriyle Sınırdan yuvarlanmış gözleri Metalleşmiş her şeyle birlikte Kuytularda Soğudu özentili çil çil hücreleri Hiç ısınma derdi olmayan Dikenli tel örgüler gibi Sardılar biz uyurken (ç)evre(ni)mizi Sude Nur Haylazca |