Adım Yok
adım ve yüzüm, kimliğimle beraber geçmişime rehin olarak bırakıldı
adımı söyleyecek yüzüm yok, belki de çok kişiliksiz biriyim belki de gereğinden fazla bağlanıp, sıkıyorum insanlığı bu geçmiş dediğim olay, insanların renkli yaşantılarına bakılırsa, sıradandır gözlerine, saçlarına ve dudaklarına ait ayrı kavimlerin birlikte göç etmesidir mevsimlerin sırayı bozduğu için arbede çıkarması, tüm inançların beraberce hicreti. bu geçmiş dediğim olay, sağlıklı bir insanın sabah uyandığında kanser olması... adımı anne rahminden aldım ve bu onuru hiç bir rahimde bırakmadım, haydi hep beraber savaş açın, durmayın... ordular kurun, içlerinde sarı gözlü, mavi saçlı, siyah rujlu kadınlar olsun yine, topla, tüfekle, bombalarla, isterseniz iki çift gözle bile gelin. adım yok, adımı sokak dilencilerine sadaka olarak bıraktım, artık beni bulamazsınız... omuzları düşmüş şekilde yürüyorum geride bir şey bırakamıyorum evet belki de en çok insanlar kadar basit olamadan, tek başıma nefes alıyorum... bu size nasıl bir avantaj sağlar? hiç bir fikrim yok. gülümseyin, çekiyorum! benim için üzülmeyi denemeyin, adım yokken, kendi adına üzülen birisi olamam, bu yüzden bende üzülmüyorum... merhaba, bakın benim adım yok, adım yok merhaba, benim. sevdiğim insanları veda etmeden kaybederim ben. en son, soğuk, suskun, hafif yaralı morarmış bir beden ve beyaz bir kıyafetle yaşadım kaybedişi. veda ederek gitmeyin, kalırım. kapıyı asil ve güçlü bir şekilde, kulakları sağır ederek çarpın... adımın yaşamadığı bir yerde, adınızı duymak istemiyorum... adımı, sokaktaki dilencilere sadaka olarak bıraktım. benim için üzülmeyin ve yeni isimler aramayın, çünkü ben var olan bütün isimleri, çocuklarımız için düşünmüştüm... gördüm, duydum, düşündüm, dokundum hiç bir yokuşu, sırtımda insanlar olmadan çıkmadım, kimseye sırtımı dönmedim, sırtımı hep duvara döndüm duvar bile bana soğuk davrandı. bakın benim adım yok, adım yok benim, bakın... ben, rahme isteksiz düşen bir duygu organı, ben, zamanı geçtikten sonra fark edilen masum çocuk, ben, aldırılırsam, ölümünüze neden olabilecek katil evlat, ben, her kalpte doğduktan sonra sokağa atılan, yetim insan! bu yüzden, adım yok benim... Onur Budak |
adım yok benim, bakın...
ben, rahme isteksiz düşen bir duygu organı,
ben, zamanı geçtikten sonra fark edilen masum çocuk,
ben, aldırılırsam, ölümünüze neden olabilecek katil evlat,
ben, her kalpte doğduktan sonra sokağa atılan, yetim insan!
bu yüzden, adım yok benim...
Şiiri okudum dugular çok ince aktarılmış ilgi ve dikkat çekici ve de düşündürücü güzel düşünen o güzel kalbini kutlarım...