mizginaidiyetliğin silindiği diyarlardan acı ile kavrulmuş bir çığlık bir yürek ağrısı komşuluğundan sızlıyorum sana kanıyorum yıldızlara inanmak gibi dualarda sayıklıyorum yitikliğini esrik dudaklarımda bir avuç toprak gözyaşından notalar tâcıma göğüs kafesime serçeler belki yıldızlar kayar gözlerimde birlikte düşeriz masallara nûr olur nâr avuçlarımızda kandan kına ebrûlarımı sunuyorum göğe lacivert kubbesinde selâlar kubbesinde yankılar ben, hâlâ inanıyorum ki yaşıyorum siyah beyaz |