duman altıŞiirin hikayesini görmek için tıklayın büyük öfkeler biriktirebiliyorum...
siyah bir çığlıktır, uzar gider saçlarımda kördüğüm çıkmazlarla örülü, bir gece başucumda durup döndüğüm koyu bir sessizlik örter acıyı notalarca titrer gece, titrer keman nefessiz heceler dökülür sancıyan göğe kanar parmaklarım gözlerimde ormanlar gözlerimde yangınlar terkedilmiş sokaklara son yapraklar kimsesiz çocukların diliyle öylece katlime seyirci kılınıp taşmakmış şelalelerden akmak gece gündüz tavafmış toprak düşmek narin beyaz kalmak kırgın solmak kuşlar ve göçler nefes duman tükenmişliklerle son perde |
hiçlik,belki de çokluk
..