Gözlerinde ki çocuksu korkuyu özledim,
Seni özlemeyi bile özledim.
Seni unutmaya çalıştığım her gece,
Aşk adını sapladı kalbime.
Adına aşk dedim,
Gözlerin içimdeki okyanusumdu.
Boğulmak en büyük korkum olsa da;
Gözlerinin yansımasında gizliydi cesaretim.

Korkudan korkmak benimkisi,
Yanlış anlamlar çıkarma satırlarımdan.
Biliyorum gözlerinin kahvesinde,
Kırk yıllık hatırım bile yok.
Seni sevmemek elimde değil,
Seni sevmeyi çok görme bana.

Günden güne azalan,
Birçokluk var içimde;
Çocukluğumu seninle örten…
Yokluğun mu yoksa yokluk mu?
Bilemem ama.
Çok uzak kaldın bana kadın!
Hem de çok…

Seni seviyorum yabancılaştı bende,
Dilimde sana ait tek bir sözcük yok.
Alfabem dağıldı senden sonra,
Derin bir sancıyla kaybettim sesli harflerimi.
Sessiz kaldım kadın!
Sensiz kaldım.

Hislerimi kaybediyorum birer birer,
Umutsuz vaka oldu gülüşlerim.
Sözlerimin bir değeri kalmadı artık,
Ucuzlaştı şimdi aşk denen ölüm.
Yitirmek üzereyim seni,
Yitik bir sevda kaleminde.
Ölme istedim ama
Öldün kadın! Öl’dün…

Alican Yıldırım / Ölme İstedim
25.09.2011