Baksanıza!
Yaram hala kanıyor mu...
Sizce hayat hala beni seviyor mu?




’ Hayat, sıcacık gülümseyen bir kefene gelinlik giydirmeye çalışmaktır ’




Son kayısının kurusudur bu..
Dünya dönerken indiğimde bulduğumun hepsi bu!




’Hayat, inceldiğin yerden kopmaktır’



’ Hayat, küçücük bir belki için, hergün ayakta yıkılmaktır ’



İzin ver;
bugün ağlayayım.
Olur mu?
Az daha...
A z d a h a...



’ Hayat, su satan çocuklar, top oynayan adamlardır’




Bir bumerang rehberliğinde,
nereye kadar gidilibilirse... gittim!
Hiç kirlenmeyen bir tozum.


Kendini huzurevine kendi yatıran ihtiyarlar,
en az sizin kadar huzurluyum.




Yanlış biliyorsun o sözü...
’Hayat gökyüzü kararmadan perdeleri kapatmaktır’



Vicdanınızla başbaşa olacağınız saatlerde uyuyor musunuz?
Eğer öyleyse; Tebrikler!




’Hayat kendi mezarına hergün gül bırakmaktır’




Benimki bir K e l e b ek C e s a r e t i... iki gün!



En büyük aşk, onların değil mi ki?
Kelebeklerin değil mi ki.....


Uslu bir çocuğun saçlarını,
nihayet ilk kez, dağınık görüyorsunuz.



Dikiş tutmayan yamalarım var,
Saç telin gerek y a r...


Adını aşk koyduğun o boşluğa,
ben koca bir hayat sığdırdım.
Herşeyi sen yaptım,
seni de h e r ş e y!




Hani aşkın ömrü bir yıldı?
Biriniz değil de, hepiniz mi yanıldınız...
Elimde işte baston!
Ya sonra....
Sus... a n l a d ı m!




’ Hayat toprağa düşmektir’




Ne gösterebilecek ki?
Önümde hiç çekilmemiş bir filmin şeridi
Siz hala,
İnceldiği yerden kopan her şeyi
ip mi s a n ı y o r s u n u z.
Bütün kırıkların c a m o l d u ğ u n u...




Acılarımı sahil yaptım yüzüme,
bakındım dalıp dalıp.
Ben hala aynı, suyla oynamayı seven çocuk.
Göz kapaklarımda,
olanı biteni dışarı vurma telaşı.




Ben artık eve d ö n m e y e c e ğ i m
Ama siz yine de,
anahtarı kapının üzerinde u n u t m a y ı n!




Aklınıza gelmeyecek bir yerdeyim,
şalteri indirdim..
Pa y d o s!
Beni aradıysanız... k e n d i s i e v d e y o k!





Seni şimdi anladım, şimdi tanıdım.
Dünkü adamla kadını, sandığa kaldırdım.
Resimlerinden kopya almadım
Yırtıp attım, sildim attım!




Güven bittiğinde,
mutlulukta alır ceketini, ayaklanır kapıya doğru.
Ayrılık gölgesi düşer ara ara.
Bulutların emaneti gözyaşları,
borcunu ödemek için heveslenir.
Zaman zaman güneş açıp yüzünüzü güldürse de,
ısınamaz...
Donarsınız!




’O artık evde yok!’
Anahtar... paspasın altında!



Seni hiç unutmayacağım!
H o ş ça k a l ı n sıcak yüzü
E l v e d a n ı n yarını...





Şiir, Yorum, Klip: ŞirinKelebek @ Saydam (DÜET)