Sevgi bir inanç davranışıdır. İnancı az olanın sevgisi de azdır. ERİCH FROMM
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Anto'ya Mektup
Payanda
5,0 / 12 kişi ·9 beğenme · 7 yorum · 1307 okunma
Anto'ya Mektup
Anto’ya Mektup
Anto’ya.. söyle Anto!, sen söyle bana bir nehri içerken gecesini düşüren telaşlı kadınların gözlerini eme eme yana yana susa susa kaç daha kan damlar buramdan, sen konuş Anto!, bir tek sen konuş benimle çünkü boğazıma kadar kelime soyuldum ve hiçbir sıfat açıklayamıyor kalbimi kemiklerim bile sıkılıyor etimden, ruhumdan en ücra köşene bırak beni Anto! bu akşam aşk kelime olarak kalsın Anto nasılsa her kelime yutkundukça biter susuşun sularında bir çocuk boynunu çitiler öp izi bir tiren rayında söner, soğuk yanar mumlar. gaipten gülüşler duyarsın memleketinden oysa halkı kadar yoksul bir yüzün vardır artık Anto, benim duygularımı yağmaladılar! sen beni kurtar Anto sen beni kurtlar kapanı sanan masalara meze etme, ay da üşür sondan! ezberlemek, kalbe ve beyne dayatmadır bu şiiri ve seni ezberlemek zorundayım affet Anto! bir sehpayım bir bacağımı kırdılar ağzım bir sehpa yani Anto bunu bil ondan dengesiz konuşuyorum uzun zamandır, kusura bakma Anto! sen böyle gecelerde yalnız gözbebeklerime bak bırak sokaktaki çamurları yalın ayaklı güzelliği sert sunumları beni tut Anto, yoksa üzüleceğim üzüldüğümde cehennem oluyorum sakın Anto! Anto, sana bildiğim her şeyi öğreteceğim yeter ki beni öp! ıslağında durulanayım kavgacı zamanların bir çiçek vereyim bir ilaç daha alayım sessizlikten bir kadına daha pardon diyeyim lütfen sevdiğim için bile çok kendimden sen yaranı da alıp tanrınla omuz omuza yürürken ben gecenin altını kıstım mumları söndürdüm perdeleri yaktım şaşkınlığına eğilen bir gül yaprağı gibi suyuna dokundum Anto benim başka gidebileceğim bir denizim yok kaldır beni Anto çünkü bu hayatı kaldırma kuvvetim artık yok! bazen bir resime bakar gibi otururmuşsun kendi içinde boş bir masaya sen benim sandalyem ol Anto kedi gibi sevgi aradığımda sıcak yuvam ol, işten eve erken gelen ölümüm ol iş dediysem anla beni Anto! ev dediysem öp beni Anto! bazı kadınlar diye ayrıştırıldığında hüzün bazı adamlar diye tutulduğunda kadeh sen kırık bir cam ol bat güneşin yırttığı ufka kadar bat batabildiğin yere kadar ama bir tek sen bat bana Anto! insan bazen kendini tekrarlarmış ayna karşısında unutmasın diye sen benim ihmâle kalan yanımsın Anto! insanlar senin için birini içinden silemiyorken güzel bir bahaneyle seni kalplerinden silebiliyor, anla Anto! seni ezberledim Anto, n’olur affet, bu şiirden çıkarken de sesimi tanrıya bırakıyorum, senin tanrına onu lütfen al Anto! Payanda |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Anto'ya Mektup şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
şiirler öpsün kaleminizi ....bu kadar güzel yazdığınız için ..
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
PayandaO sizin şiir gibi oluşunuz, bu yüzden şiir sizi öpsün. Sevgilerimle, saygılarımla...
Cevap Yaz
öp izi bir tiren rayında söner, soğuk yanar mumlar.
ben gecenin altını kıstım
mumları söndürdüm perdeleri yaktım...
tebrikler. harika. bu şiirin her mısrasını sevdim
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
ben gecenin altını kıstım
mumları söndürdüm perdeleri yaktım...
tebrikler. harika. bu şiirin her mısrasını sevdim
" bir nehri içerken gecesini düşüren telaşlı kadınların gözlerin"nden yola çıkıp kalbimize kalbimize yürüyen şiir.
sen hep konuş... bir tek sen konuş evet.
boğazımıza kadar gece, sabaha kadar hüzün, baştan ayağa yaraya batmışken, bu kadar yazamazken,
avutacak, yalandan da olsa onacak mısralar yazamazken sen hep konuş.
...
duyguları yağmalanan, konuşurken bir bacağı kırılmış sehpa gibi dengesiz konuşan, üzüldüğünde cehennem olan,
yakıp yıkan, ama hep en çok kendini tüketen, sıkça tökezleyen, kolu kanadı kırılan, ayağa kalkmaya özlem duyan,
aşkı özleyen, ölecek kadar seven o ses...
o ses, kendini tanrıya bırakıp giderken
ben onu Anto'dan önce alma telaşındayım.
...
duyguları yağmalanmış, ağır aksak, eğreti, yarım yaşayan herkes gibi...
OlgunOnur
16 Mayıs 2012 Çarşamba 19:15:01
Bir alttaki yoruma katılıyorum, bu gün şiire doydum.
güzel şiiirdi,,,
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
güzel şiiirdi,,,
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 16.5.2012 16:22:07
Puan
: 60.0 / 12 kişi
Okunma Sayısı
: 1307
Yorum
: 7 yorum
Beğeni
: 9 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.