Balta
Balta girmemiş bir orman hayal ediyorum.
Sonra... Sonra baltası ben oluyorum. Ulu ulu yaş çınarlar doğruyorum. Kuşlar evsiz kalıyor, o postu sağlam ayılar üşüyor Ormana düşen çaresiz insanlar oluyor Yabani hayvanlardan korunmak için sığınacak bir çam altı bulamıyorlar ben yüzünden. Sonra ben eskiyorum. Ve kesilen yaş çınarlardan sapa sağlam bir balta yapılıyor. Başkaca bir balta bu, benden daha güzel, farkediyorum. Sahibimin tüm ilgisini yitiriyorum. O zaman kuru bir odundan başka bir şey değilim,biliyorum. Üzerime yağmur değiyor Yine de yeşeremiyorum ben... Balta girmemiş bir orman hayal ediyorum Sonra Sonra baltası ben oluyorum o ormanın... Kendi sapımı doğruyorum. Bir daha çiçek açmıyorum. Hayalim bir rüyaya dönüşüyor Uyanamıyorum... Asena Gülsüm Güneş |
bu mısra insanın kendi ile yüzleşmesi galiba...