Omzuna Bir Güvercin Konar...
Sessiz kalmayalım, beceremiyoruz
Aptal ve eksik kelimeler bizi daha güzel anlatır Boş konuşuruz, dolu dolu dinlerler söylediklerimizi Cümlelerimiz kararır sonunda, başımız döner Unuturuz... Bakışmayalım, veremiyoruz hakkını Ne gözlerimiz elverişli anlatmaya, ne ellerimiz sıcak Ne de temizlenebiliyoruz kondurduğumuzda omzumuza bir güvercini Saflık bize göre değil, renkleri hiç karıştırmayalım Kuruluruz baş köşesine siyahın Demleniriz, yalanı olmaz yalnızlıkların... Beceremiyoruz anlatmayalım Ancak bir dalın sarılabildiği gibi bir sonbahara Ve bir dilsizin, şarkılara... Ancak bu kadar anlatılabilir yaşanamamış bir sevda Bu kadar yazamaz erbabı hiçbir kalemin Yüreğini açamaz hiçbir sevgili bu kadar Hiçbir âşığa... Meyletmemek gerekir haliyle ne anlatmaya, ne yazmaya Ne bakışmaya... Ne de susmaya dolu dolu Unutmalı, unutamadıklarını Ancak böyle boşalır omzuna kondurduğun güvercinin esrik bakışları Ancak böyle dillenir şarkılara sevdalanmamış dilsizler Tutunamamış yeşiller Beceremiyoruz biz sevdalanmaları... Asena Gülsüm Güneş |
sevdalı gunler bıraz ılerıde uzat elını hadı