Ben bazen...
Ben bazen, adına yalnızlık dediğim bir çıkmazın içerisine atarım gövdemi. Gövdem ruhumdan uzak kalır, ruhum yalnızlıktan..
Ruhum kalabalık benim, yalnızlıktan nasibini çok önce aldı. Satır aralarına iliştirdiğim bir kaç sözcük; aldandı bir zaman hatıralara. Şimdi içtiğim şarap değil, kendisi kadehin... Ben bazen, adına sokak dediğim yalnızlıkların sahte gülümseyişlerinde kaybederim mutlulukları. Bu yüzden her daim evim, en dostum olandır benim... Bir de unutmadan, ben adı şekil değiştirebilen bir dünyaya sahibim... Asena Gülsüm Güneş |
Tebrikler
Selam Sabır Ve Dua ile