ağlama yar
Posası tezgaha çıkmış aşklar tezgahında
Bir taze aşk arar yüreği masum olan Saf şiir gibi Saf altın gibi... Bulabilene selam olsun. Arayana ümit olsun. Ağlama yar yüreğime karalar bağlama Daha çok var muştusuna güzel günlerin Ayvasına narına Gülüne bülbülüne Daha çok var bu aşkın Kışın sonu elbet bahardır Karanlığın sonu elbet aydınlıktır Hüznün sonu elbet sevinçtir Bırak mayalansın aşkın yüreğinde Günü gelir ekmeğe durur Günü gelir salkım salkım yemişe durur Bir taze sac ekmeği gibi alır insanı Bir tatlı yemiş gibi çeker insanı Memlekete benzer memleket kokar bir anda İçini fetheder bir gurbetçinin Memleket özlemi yar özlemine eklenir Ve bir akşam kabarır tüm duygular Gözler nemlenir Yar akla gelir Memleket akla gelir Durup durup hüzün akla gelir Ve bütün aşklardan paklanır insan Bir akşam ansızın ölüm kapına gelir Ağlama yar yüreğime karalar bağlama Daha çok var muştusuna güzel günlerin Otuna böceğine Lalesine sümbülüne Daha çok var bu aşkın Derdin sonu elbet şifadır Cehennemin ahiri elbet cennettir Hicranın sonu elbet vuslattır Sabret yar dağı düz edene değin Ferhat Çölü iki adıma indirene değin Mecnun Elbet açacaktır goncaların Kokusunu yayacaktır aşkın Rengi bürüyecektir her tarafın Hüznü hüzne eklemek harcın Yaşı sele katman hakkın Aşkı çileye sarman ve kaderine yazman arzun Çek hasretini dök gözyaşını Aşk eğer acı varsa yürekte aşktır o vakit Yoksa elde milyon olsa ne yazar nakit Ağlama yar gözlerime karalar bağlama Bir dönemine geldik ki âlemin Ne aşk aşktır eskisi gibi Ne âşık âşıktır Ne de maşuk maşuktur Her yol istifadeye çıkıyor etten Her iş ince işe izafe ediliyor hepten Bir tatlı bakış yanlışa yorumlanıyor Bir sıcak lafız başka yöne çekiliyor Bir hafif meyil kötüye teşbih ediliyor O zaman olmasın aşk bir daha Gözlerde sevgiliyi arama bitsin Sözlerde sevgiliyi anma bitsin Kalplerde sevgiliye yer olmasın Çıkar için olacaksa bir aşk Maddi unsurlar üzerine inşa edilecekse bir aşk Yıkılsın bir bina gibi, aşk altında kalsın. Defnedilsin en dibine yerin Böyle olacaksa aşk bir daha hiçbir yürekte bitmesin. Ağlama yar sözlerime karalar bağlama Bir vaktine eriştik ki baharın Gül solgun bülbül hasta Sümbül sarhoş nergis mahmur Zamane aşklar kâğıttandır. Yak gitsin hesabı at gitsin olayı Yanar ve gider zamane aşklar. Bir kibritliktir bir rüzgârlık. Hesap ortada… Ağlama yar sözlerime karalar bağlama Özümü ateşlere salıp yele verme Oysa saltanatı vardı aşkın Hüküm sürerdi kalpten kalbe Savaşlar olurdu uğruna Harpten harbe aşk çıkardı Kirpikler ok ok olurdu kaşlar yay yay Çekilirdi sevgiliyi ortaya çıkınca hep birden ay ay Ay aylığından hicap duyardı bu kız bir olay Şimşek olurdu bakışlar, çakardı tek tek Dişler hazır kıta olurdu, gülümserdi yek yek Gamzeler tuzak olurdu zülüfler kelepçe… Bir tatlı söz savaşı başlatırdı ve bitirirdi savaşı Uğruna aşk cesetleri dolardı aşk meydanda Kalpler üste üstte yığılırdı Bülbül ağıt yakardı gül kefen olurdu Yürekler defnedilirdi aşkın mezarlığına Hepsi sevgili uğruna şehit olurdu Hepsi aşkın şehidi yazılırdı. Cılkı çıkmış aşklar ülkesinde Temiz bir aşk arar kalbi aynalar gibi temiz olan Herkesi kendisi gibi bilir Herkesi kendisi bilir Oysa aşk terk etmiştir o ülkeyi Kaf Dağı’na otağ kurmuştur. |
İyi güze lde ağlama demekle ağlamamazlık yapılmıyor ki.
Yürek sesiniz ağlaması adına ne varsa sermiş önüne
bırakta bari gönlünce ağlasın, içini boşaltsın değil mi?
Selam ve saygımla...