HÜZÜN KOVANI
Hüzün kovanına çomak soktum
Ağla sevgili… Bir parça mutluluktu alt tarafı istediğim senden Bir bez parçası gibi ortadan yırtın kalbimi Savurdun çok ötelere… Aklım sende değil artık Derdim işim gücüm sen değilsin artık Rüyalarımı da sen doldurmuyorsun İsmin heyecanlandırmıyor artık beni Senle meşgul değilim sevgili Sana meyilli değilim artık Hüzün kuşlarını saldım yüreğimden Hüzün yağmurlarını kestim gözümden Şimdi ne yana baksam sen yoksun işte Saatlerim sana ayarlı değil Ayaklarım olduğun yere gelmiyor artık Söze seninle başlamıyorum billahi Güne varlığınla başlamıyorum. İnan bana Sözlüğümde adın yok artık Kalbimde izin kalmadı Gözümde gülüşün yok Aklımdan çıkarttım seni Bir lades oyunu gibi Seni görünce Aklımda demiyorum daha Kalbimde asla Bir parça gülüştü senden istediğim Bir kâğıt parçası gibi yırtın kalbimi Attın çok ötelere Kalbim sende değil artık Derdim tasam kasavetim sen değilsin Bir habis ur gibi büyütmüyorum seni içimde Gözüme sen ilişmiyorsun artık Aklıma düşmüyorsun nedensiz Yarınların artık bensiz Ne kadar da yavan söylüyorum tüm bunları Ne kadar da kolay dile getiriyorum Seni bensiz bırakıyorum Yılda bir kez dahi olsa Sözde bir kez dahi olsa Seni bensizliğe mahkûm ediyorum Seni siliyorum hayatımdan Seni bitiriyorum kalbimden Artık sözlüğünde yokum Gönlünde yokum Özgürsün işte Uç uçabildiğin yere Kon konabildiğin dala Bütün maviler bana benzeyecek Bütün dallar beni andıracak Bir zehirli fikir gibi beynine girecek yokluğum Geceleri karabasan olacak Gündüzlerin haram olacak Şarkıların hüzne ayarlı olacak Elinde hep beyaz bir mendil olacak Ve hep sallanacak ardımdan Gittiğim güne lanet edeceksin Belki de bayram edeceksin Artık ben yokum bu aşkta Yoklar birer kıymık gibi canını acıtacak Mesut olduğumuz günleri hatırlayacaksın Belki de üzüleceksin Belki de sevineceksin Yokum işte… Hayatımı yazsam şiir olurdu kıvamındayım Bu senin eserin bak da övün Bu senin eserin gör de dövün Kalbim dünyaya küstü artık Ne yaparsan yap Aşkım nihayete erdi artık Ne yaparsan yap artık Ben senden geçtim artık Ben senden yittim Ben senden gittim. Hüzün kovanına çomak soktum Üzül sevgili. |