o benim bekleyişin sessizliğin de
gizli tevekkül sabrı öğütleyen
bekleyişlere kabaran yaprakları




tutunup nisan yağmurlarına
gökyüzüne kanat çırpan
o benim ruhunu arayan



o benim yalnızlığını haykıran
acının acımasızlığını göğüsleyen
aşkları sırata süren şafak öncesi
tesellisi har gibi zerreye bölünen
alev dehlizlerin de ilhamına yanan
o benim işte nehirlere hasretini dizen



o benim sustukca dilinden lamelif düşen
kurtulup kurtuluşa kaside söyleyen
sesleri güvercin bakışından yansıyan
bir sezgi mahşerinde güneşi lekelenen
o benim gövdesine ölüm abanan




dirilişin yankısıdır bu hüzzam gidiş
yenilenir bilinmeyene döner de zaman
örselerim sensizliği hayıflanarak
istila duygumu mühür gibi -kazı göğsüne-
zamana bırak tortusunu;
yalan -zamana-




onurunu gönder karanlık gecelere ışık
o benim alın yazım bahtı mı aydınlatan
sessizliğim lamelif diye başlasın
umudumu şahlandır
zamanı muştula artık