yansımalaryağmura sığınmanın tabutluğunda ay inler çok renkli düetler çekilir deniz kabuklarından gitme demiştim hercai eylül sarmışken kalbini dilimde piçleşen şarap hüzzam makamı pervaneyim bu gece durdum dairenin orta yerinde aşk tek nefeslik çekimdi yoktu ondan ötesi avcı zamanı dokur ağlarız mavi günceden sıyrılıp yangın dalgalarına doğru kımıltısız uykuya canımın içi ateşle yoğrulan menevişli deniz yok hüzünlü konuklarız yelkovan kenarında vakit tamamsa salkımlar eğit soluk sarının altında serilir karanlığa bedenler tebessüm eder toprağa her gece bir duanın avuçlarında kibrit söner penceresi kapalı gün unutur magripli büyücü bizi çizmeyi zamana gökte kıyamet esriği yıldızlar susalım o zaman münzevi göç başlamışken çünkü uzak bir bulutun göğsünde yağmur kuşudur aşk tek başına yanmanın şarkısı Aysu |
yandıkça büyür aşk; parça parça, ığıl ığıl iner ruhun derinklerine.
sessiz ve tek başına...
yüreğine sağlık, daim olasın.