KARARTMA YALNIZLIĞI
ağır aksak yürüyorum şehrin sokaklarını
en geniş caddeleri bile bana artık dar yoksun bu akşam küsüm herkese üstüme geliyor sanki bütün duvarlar hesap soruyor yaşlı çınar ağacı en mahrem yerlerinde ismin gizlidir arıyor el yordamıyla kadim dostunu karartma yalnızlığında bu akşam şehir aydınlatmıyor yolumu eskisi gibi gökyüzünden bakan nur yüzlü dedem hangisine uzatsam şimdi elimi sormadan meramımı iter yıldızlar attığım ekmekleri yemiyor artık göz ucuyla bizi kollayan balık karardı suları Karadeniz’in hangi yönden dalsam sonu karanlık ne yöne baksam aks’in vuruyor kuşatma altındayım her yanım duvar dile gelmiş mazim seni arıyor seni tesbih ediyor tanıdık sular |
kutluyorum bu güzel şiiri yazan şairi.