sen gidince öpülen ellerin dudaklarımda dışarıda yağmur baktı gözlerime kırlangıçlar araladı kapıları kar yağıyor sandım yanıldım -sus-
çoğaldılar kaburgalardan melekler kollarını çözüp boyunlarından kum fırtınası kundağımdan ayırdılar beni artık bütün aynalar vedaya dönük -sus-
mezarımı incir altına kazmış annem veda bana değil -değil he mi’ oğul- diyor rüzgâr bu mevsime bu mevsim veda sana değil anne hakîkatin kırık bir düşü gül açar çözülüyor dil imân ettim her giz’e
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Sus şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Sus şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
sen gidince öpülen ellerin dudaklarımda dışarıda yağmur baktı gözlerime kırlangıçlar araladı kapıları kar yağıyor sandım yanıldım -sus-
çoğaldılar kaburgalardan melekler kollarını çözüp boyunlarından kum fırtınası kundağımdan ayırdılar beni artık bütün aynalar vedaya dönük -sus-
mezarımı incir altına kazmış annem veda bana değil -değil he mi’ oğul- diyor rüzgâr bu mevsime bu mevsim veda sana değil anne hakîkatin kırık bir düşü gül açar çözülüyor dil imân ettim her giz’e
sus.
Özel ve güzel dizelerdi, şaire başarılar diliyorum.Yunus diyarından selamlar.
çoğaldılar kaburgalardan melekler kollarını çözüp boyunlarından kum fırtınası kundağımdan ayırdılar beni artık bütün aynalar vedaya dönük -sus-
mezarımı incir altına kazmış annem veda bana değil -değil he mi’ oğul- diyor rüzgâr bu mevsime bu mevsim veda sana değil anne hakîkatin kırık bir düşü gül açar çözülüyor dil imân ettim her giz’e
her şey allahtan dost gidenler kurtuluşadır Hakkına kavuşur vay bizim halimize Allah gani gani rahmet etsin demekten gayri ne gelir ki elimizden Hakkın rahmetine iman netmekten başka...sevgiler ve sabırlar kardaşıma...
itiraf etmeliyim son kıta da hele yazacak hicbir kelime kalmadı ceplerimde şiire dair. sus'tum !
" mezarımı incir altına kazmış annem veda bana değil -değil he mi’ oğul- diyor rüzgâr bu mevsime bu mevsim veda sana değil anne hakîkatin kırık bir düşü gül açar çözülüyor dil imân ettim her giz’e"