Üzerine zorla Eylul giydirilen çocuklar ..

Şiir çok güzeldi, tebrik ederim..

''ne sağda/ne solda

çocuğu vurdular
yolun tam ortasında''


o gün bugündür
çocuk hiç büyüyemedi
bir yanı hep eylülde kaldı


ah dedirttiniz şair
''ah'' alanların yüzüne çarparken her dize


şiir okuttuğunuz için teşekkürler

saygıyla

mükemmeldi...

Son dönemde, defter'de okuduğum belki de en iyi şiir. Sıcak, içten, içli. Canımızı acıtan bir taraftan da.

Şiir, beni 80'li yıllara; öncesine ve sonrasına da götürdü. Eylül Koruğu Günlere...
*
............
meşguliyet tarihinden yalanlar kusuyordu derslikler
dershane parasına tutsak düşen anneler gördük
öğretmen olamayanı polis yapıyorlardı sözgelimi*
çocuklar ölüyordu meçhul!
ve fasondu yorgun gözlerimizde işçiler...
--

"öğretmen olamayanı polis yapıyorlardı sözgelimi"

Ne kadar çarpıcı bir dize! (Eleştirisi içinde)

Evet, şimdi durum biraz daha farklı, iyice ama o dönemde (80'li yıllar) hiçbir işte dikiş tutturamayanları, bir iki aylık eğitimle polis yapmışlardı. Hiç unutmuyorum, bir derginin araştırmasında, polislerin büyük bölümünün psikolojik rahatsızlıkları olduğu (hatta kimilerinin görev yapmasının dahi sakıncalı olduğu) yazılıp çizilmişti.
Hiç de abartı değildi o inceleme/haber.
Benim çok yakından tanıdığım biri; hiçbir işte dikiş tutturamayan, -dahası babasını döven- kahraman çocuk, polisliğe kabul edilmişti. (neyse ki, sonradan aklı başında bir kadın polisle evlendi de, düzeldi hayatı) O şimdi emekli.
*
Her zaman şaşkınlıkla izlemişimdir bu üniformalı insanları... Asker olsun (hatta sıradan bir inzibat) polis olsun; bu vatandaşı ezmeye çalışan, tepeden bakan, saygı sınırlarını aşan tavırlar, yaklaşımlar...

Toplumsal kurallar... Kimin için?
Bakıyorsunuz, sokağa "girilmez", "dönülmez" gibi levhalar koymuşlar ama en başta polis uymuyor. Ne asayişi ne trafiği.
(Acil olmadığı hallerde, keyfine göre) bakıyorsunuz ekip araçları, o ters yollara girmişler ama vatandaş yapınca ceza kesmenin derdinde. Ya da aracın içinden öyle bir sesleniyor ki sanırsınız her biri Mussolini...
Ana yolun ortasında (kenara geçmeyi düşünmüyor bile) durup vatandaşla tartışan polis araçları...
Ha, bu polis manzaraları (olumsuz görüntüler) sadece ülkemizde mi var? Değil elbette ama 21. Yüzyılda, gönül, kendi ülkesinde daha insancıl hizmetler, davranışlar bekliyor.
-------------

Şiirin dili -genel olarak- iyi ama keşke daha az "de-da"lı dize kurgusu olsaydı. Bu 'de-da'lı sesleniş, söyleyişi biraz zorluyor, akıcılığı azaltıyor. Bir de "ve" bağlacı fazla kullanılmış.
Şiirde "ve", "ki", "gibi", "bir" lerden kaçınmalı şair. Daha tasarruflu kullanmalı. Eksiltmeli bir dil.
*

eylüldü,
eylül ellerimden küçüktü
biz yeterince büyümüştük
--

Evet, biz büyüdük ve her şey daha iyiye evrilmedi ne yazık ki.
Deri fabrikalarının zehirli atıklarıyla kirlenen ve inekleri de öldüren Ergene Havzası ya da dünyanın ikinci büyük kanyonu olan, güzelim Ulubey Kanyonu'nundaki dereyi zehirleyen Uşak Organize Sanayi Bölgesinin deri fabrikaları...
Biz, on yıllardır "türban"la uğraşırken, doğa elimizden gidiyor; arıtma tesisi diye bir şeyden haberi var mı Çevre Bakanlığı'nın? Yaptırım gücü var mı? Böyle bir derdi var mı?
Okuldaki öğretmenin, camideki imamın/hocanın, cemaatin? Var mı böyle bir öngörüsü...
Dünyamız, elimizden kayıp gidiyor.
Civcivlere verilen antibiyotikler. Kemikleri gelişmesin, daha çok et olsun, tavuk olsun diye.

Ziraat mühendisleri (aynı zamanda bayi olmuşlar) Ergene'de soruyorlarmış köylüye; bu tarım ilacını sen nerede kullanacaksın, diye. Kendi yiyeceğin ürünlere mi yoksa satacağın ürünlere mi?
Korkunç bir zamanda yaşıyoruz.
Ziraat mühendisleri "tüccar" olmuş. Halkın sağlığı kimin umurunda?
Peki, bu karanlık günlerde "Şiir, Dünyayı kurtarır" mı?

Necatigil, kırk yıl önceden bir şiirinde demişti : "Çok çiğ çağ"
İyi ki bu günleri görmedi.
* *

tarihin duvarlarından aşarak
mayısa yürüyecekti yine çocuklar...
--

Sevgili Şair,

Şiir,

"mayısa yürüyen çocuklar" olsun her zaman...

Sevgili Mehmet Beyefendi,

İçinde çocuk büyüten şiirler hep etilemiştir beni kutlarım.

Sevgi saygı ve selam ile.

güzel şiir...

evet mayısa yürüyecek yine çocuklar...tebrikler...saygılar

"Kara gecelere ak mintanlarla yürüdük
Vurulduk ey halkım unutma bizi..."

Ey şair seni bütün devrimci duygularımla selamlıyorum; hâlâ çanak yalamayan yiğit insanlar var bu ülkede ne güzel...

Tebrik ederim günün bu anlamlı şiirini ve yazarını saygılarımla...

sonra uğruna ölünecek aşklar da biriktirdik yaralı
sevince daha güzeldi ekmeğin ve kavganın tadı
öğrendik,
ilkyaz gecesi gibi ılıktı sevgili elleri
turuncu sevişirdik rujlu dudaklarda
ve lekesini gururla taşıdık özlemin...

ayrılık da sevdaya dahil mi bilmiyorduk
arabesk de sevmemiştik bir şeyi
ancak şişeleri devirdik bazı veda akşamlarında
üzüm korusu bağbozumuyduk hani
haziran olduk kimi zaman
erken ayrılanlar oldu soframızdan
eksildik...

eylüldü,
eylül ellerimden küçüktü
biz yeterince büyümüştük
üstelik geceydi, ıslaktık
nasıl da azalıyorduk her yaş ömrümüzden
ama eylül çocuklar doğuruyordu kendince
ve öyle biliyorduk ki mutlaka;
tarihin duvarlarından aşarak
mayısa yürüyecekti yine çocuklar...

çok güzel bir eser.hayatın her aşamasını şiirle tekrar adımladım.okuyucusunu içine alıyorsa onunla bütünleşiyorsa bir şiir işte o şiir dir.bilmece çözmeden şiir okudum.kutlarım eseri ,gönül sesinizi...
tebriklerimi bıraktım sayfanıza sevgiyle kalın

Güne gelen şiiri ve şairini kutluyorum kalemin daim olsun selam ve dua ile kalınız.

ne çok acı anları anlatılır bu şiir altında
ve ne çok çocuk
nasıl öldüğünü tarif eder
ah
ne çok...

Teşekkür ederim paylaşımınıza ve seçici kurula...

gune dusen ıncıyı tebrık ederım arkadasım yuregınıze saglık yerınde ve tadındaydı

selam ve saygımla

bâtıl tasvirleri tasvip etmesem de şiirde, gerisi güzeldi.
insanın mahremiyetini dilledirmesi zannımca şiire münasip düşmüyor.
zira safi zihinlerde farklı meşguliyetlere vesile oluyor.
eleştirim size değil, genel.

teşekkürler