(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Ahval'im şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Ahval'im şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Gövdemizin ritmik kulaçlarına yetişemez oldukça hayat, bir bir düşer yongalar dallardan, ağaç kötürümlü bir ölüm olur, susar kainat ve iç geçiririz kendi n/arımızda, öfkeli bir düşünüş olur yaşamak... Saygıyla...
Ömür doğumla ölüm arası yaşanan kısa an'dır. İkiye bölündüğünde yaşananlar va yaşanamayanlar olur. Acı birazda hüzün sonuda nisyan kalmalı geriye. Ki, acılar unutulsun.
İşlenen temayı okuyucuya hissettiren kaleminizi okumaktan her zaman büyük haz almış, dersler çıkarmışımdır, daha da öğreneceklerim olduğunu görüyorum... Bütün geçmişimize rahmet diliyorum bu vesileyle... Saygı ve selamlarımı bıraktım....
Ne denilir ki? İnsan, ölümü bile bile yaşarken kimi suçlayabilir? Neye isyan edip ardına kimi alabilir? Bilmem ki... Belki de bu gerçeklerden, gözlerini yumarak, kurtulabilir. Belki de hayata devam edip her şeyi unutabilir. (Yürek yana yana...) Ben ''ah'' etmeyeyim de kim ''ah'' etsin?
Anne karnından yeni doğmuş bir bebek Sütten bir çiçek Aldığı nefes bir gün kadar tek Gitti doyurmadan kendine teni yumuşaktı sanki ipek
Aklıma gelir yaşadığı tek gündü Sevemediğim yıllar o tekte bütündü Yıllarca sevdiğimden ayrı kalmak ölümdü Onun ömrü oysa bir günlüktü
Değerli Nar-ı Çiçek bir günlük bebek bile insanı hala etkilerken yılların sevgisini kaybetmek çok zordur inanıyorum...Bir tanıdığım var,Önce annesini,bir yıl sonra babasını,ertesi yıl abisini kaybetti ve kendisine bu konu açıldığında söylediği ben onları uzak bir ülkeye yolcu ettim imkansızlıklar sebebiyle görüşemiyoruz bir gün ben onların yanına gittiğimde doyasıya hasret gidereceğiz diyor.
İmtihanların en büyüğü anneyi kaybetmek. Acılarımız ikiz ve ben seni ta yüreğimde hissediyorum.
Ah benim çiçeğim, öncesi ve sonrası yok...... o an var artık. ve Allah bizi cennetinde annelerimizin eteğinin dibinde eğleştirsin inşallah... Öperim o güzelim parmaklarından...
Söylenen, dillenen ve yakılan ağıtları dinlemek... Amân âh amân, hisseder mi yürek....
Büyük sözler ne yaraşır ne cesareti olur gönlün karışmak için bu ağıda. Birkaç kelime ile âlemin yekûn sırtlandığı ya da çoğumuzun henüz zamanını bekleyen acısının resmine dâir kitâbe gibi...
Birlikte deyip gidemediğimiz bir yer vardı hani, sâde duâ'ya niyet, hatırladın mı... Şimdi gözlerin yerine dilinden sabırla dönüp şükretmek kâr olur canına. Yüreğine dönüp bak misâl ve bir daha şükret - seni doğuran, varlığına sebep olan oydu, kendi güzelliğin kadar güzeldir onun da oralarda yeri- ve duâ ile yalvar. Mevlâ yerini hoş eyleye, rûh'unu şâd eyleye... Oralar gurbet değil cane, değil. Asıl memleketimiz, asıl yerimiz... Burada hepimiz misafiriz...
Şiir diline hayranım, körpe zamanları geçmişine gömen yol üzeri kelâmının söylediği. Dert bu da değil ama bilirsin, yürek sığmaz kendinden başka diyâra.. Diliyorum ki kurşun'un çizdiği dâireden daha geniş bir odan olur. Dar'a bırakma kendini, ölüm ecel evvelden tanıdık değil miydi, şimdi tanımazlıktan gelmemeli. Duâ diyelim duâ, yeri rahat olanlardan eylesin Mevlâ...
Beraber okula başladık... Ali’ye beraber top oynattık, İpeğ’e birlikte ip atlattık Beraber düştük, senin dizin kanadı annem...
Siyah beyaz televizyonumuzu ilk kez beraber izledik Radyo tiyatrolarını dinlerken sen benden önce uyudun annem.
Diplomalarımızı birlikte aldık da Ödülü bana verdiler annem Beraber aşık olduk da Yüzük bana takıldı annem Beraber ayrıldık gözyaşlarıma sen mendil oldun annem Sana birşeyler yazmak istiyorum Ama... Kaşık seslerin izin vermiyor annem
yaşam hayat
ve dokun ruhuna
dokundu hissettirdi tebrikler....