4
Yorum
1
Beğeni
4,5
Puan
898
Okunma
Yarıda bırakmalı belki de
Gözlerimiz birleştiğinde
Dünya hala dışarıda kalabilsin diye
Biz terk etmeliyiz masamızı
Karşıdaki sandalyede
Yalvaran bir çift göz bırakarak
Kovulmadan çekilmeliyiz usulca
Asil bir gölge bırakmalıyız kendimizden
Hala aşık olduğu kadınım diyerek
Ruhumuzu söküp alarak gözlerinden
Peşisıra sürüklemeliyiz bedenimizin
O ateşin çoktan söndüğü kör iki kuyu olmadan
Terk etmeyi bilmeliyiz gözlerini
Arasıra uğradığımızda yanına, uzak bir tanıdık gibi
Gururla seyretmeliyiz eserimizi
Sönmesinden korktuğumuz alevin
Dönüştüğü o yangını görmeliyiz
5.0
50% (1)
4.0
50% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz