Berrak Su
Onursuz bir kadın mı oldum şimdi?!
O kuyudan çıkmak için Elimi uzattım yalnızca… Kirlendim mi?.. Bana kötüledikleri o kadınlardan mı oldum? Hayır yapmadım! Bir çırpınışı şuh bir kahkahayla Bir tutmak gibi bir şey bu… Olmadık bir hayal, Ayakları yerden uzak… Tamam gülümsedim, kapatmadım kapımı. Ama o kadar yalnızdım ki, O kadar zayıf..! Biri dokunsun istedim kalbime, Var olduğunu hatırlatsın bana Göğsümdeki o cansız şeyin… Bir erkek yapabilirdi bunu. Bana hep kötüledikleri o diğer cins… Küçük bir kızken kazıdıkları kafama, Ayıpla bir tuttukları insan cinsi… Bu yüzden hep kaçtım o öcüden, O kadınların bakışları kirletmesin beni istedim. Onlar yüzleriyle aklarken beni Ben olmayan bir kalple Avunmaya çalıştım Berrak bir suda görürken yansımamı. Kalpleri çarpan kadınlara baktım sonra… Kalpleri olmayan kadınlardan uzak Yeni bir pencereden seyrettim aşk denen şeyi. Seyrettikçe arındım, Başka anlamlara bürüdüm her şeyi. Kadınlar ve erkekler bir aradayken de Su berrak kalabilir pekala, dedim. Kirlenmeden de sevip sevilebilir.. |
Kalpleri olmayan kadınlardan uzak
Yeni bir pencereden seyrettim aşk denen şeyi.
Seyrettikçe arındım,
Başka anlamlara bürüdüm her şeyi.
Kadınlar ve erkekler bir aradayken de
Su berrak kalabilir pekala, dedim.
Kirlenmeden de sevip sevilebilir..
Sibel şiirin çok güzel.Okurken haz aldım.Tekrar tekrar okudum.Gerçekten sevgi kirlenmez.Yüreğine sağlık.