pandomim hayatlarhenüz ölmedi hala nefes alışını duyar gibiyim. belki; belki, bir iç kanama provasındadır . belki, gelmiyeceğini sandığı iklimlerin peşinde. belki, kaldırım taşlarının altında ki kumsalda geziniyor yorgun ayakları. belki, ondördüncü caddenin sokak lambasının altında güneşleniyor, çizgili elleri, yüzü(ondört uğurlu sayısı). belki, meczup edebiyatın ruhani liderine ahkam kesmekle meşgul belki, gürgen ağaçlarıyla dolu bir ormanın orta yerinde oturmuş, her daldan bir imge yiyordur. belki, papatyanın sevmiyorum dikenleri kanatıyordur içini. belki, hiçbir yüreğe vize vermemiştir, pasaportunu çaldırdığı günden beri... yanı başında sergilenen pandomim hayatlar var. duyulmuyor ama sen duy! gözünü uyut yüreğinle gör! |