Caassiopeia’dan on bin yıl önce çıkmıştım On bin yaşındaydım Sense Yıldızların en parlağı, Kuasar’dın, Yüz milyar yıldızın yüz katı ışık yayarak gelmiştin buluşmağa…
İkiyüz milyar yıldızıyla Samanyolu doğmuştu odama Samanyolu iki yüz milyar galaksinin yalnızca biriydi… iki yüz milyar yıldızın Adlarıyla saymıştım her birini sana Her bir yıldızın etrafında dönen uydularını da Her birine ait duyarlı/duyarsız anılarımı anlatarak; dinlemiştin tüm yıldızları merakla sadece Güneş’e için ısınarak… Güneş, Bana da en yakın yıldızıydı Samanyolu’nun, Hemen şurada Sekiz ışık dakikası uzaklıkta…
İki yüz milyar galaksinin her birinden İki yüz milyar yıldız doğdu geceme Yıldızlar Yüzlerce, hatta binlerce yıl evvelki halleriyle gelmişler sırf beni seyredeceklermiş hiç kimsenin olmadığı bu yerde bir beni… sen? Gelebilir misin onlar gibi, Gitmeden önceki halinle? Tüm ışıklarımı söndürdün, Sigaranı söndürür gibi, Aydınlığın mı kaldı dünyamda?
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
KUASAR şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
KUASAR şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Hocam durun yaaaaa... Daha dünyayı halledemedik, bir de uzaya çıkıp oralarıda kirletmeyelim... Yine de şiirinizle uzay da yolculuk güzeldi. Yüreğinize sağlık. Saygılarımla...
ne sen evrenden uzaksın neden evrene yakın evren çerçevelemiş ruhunu ruhun evrene senden de daha yakın gün gelir veda zamanıdır ve evrene varma zamanı ne bir saat geriden de bir salise yakın ve ruhun evrenle buluşma zamanı işte o gün sen tüm evren sana yakın
mahmudiye düzkaya
şiirin çok güzel gönülden kutlarım naçizane kısa bir karalama bıraktım sayfanıza sevgiler saygılar kaleminiz yüreğiniz var olsun evren kadar engin şiirlere
Şiire dökülmüş çok ilginç ve özlü bir evren çalışması olmuş bu öğretici şiiriniz, sevgili adaşım.İlgi ve dikkatle birkaç defa opkudum. Ama tabii duygu sizin düşlünce sizin; belli ki çok daha farklı mesajlar vermişsiniz. Düşünmek gibi güzel ve önemli bir işlevi de üstlenmiş bu ilginççalışma. En fazla ihtiyacımız olan düşünce ve düşünmek öğesini hatırlatmak da çok değerli bir toplumsal görevdir. Eh..değerli bir öğretmene de çok yakışır bu eğlem. Evrenin karanlıklarında boğulmadan,tükenip yok olan yıldızların kara deliklerinde kalmadan, hepimizin, TÜRK TOPLUMUNUN üzerinde ALLAH aydınlık huzmelerin eksikliğini vermesin. Esenlik ve mutluluk dileklerimle selamlıyorum sevgili ve değerliş öğretmen kardeşim sizi. Kemal Polat
ÖNCE ARZEDEYİM, EŞİM ÖĞRETMEN, BABAM ÖĞRETMEN İDİ, AMA BENDENİZ O ŞEREFE MALİK OLAMADIM...BU ŞİİR DE BALKONDA OTURUP GÖKYÜZÜNÜ SEYREDERKEN AY IŞIĞINDA ÇİZİKTİRİLİVERDİ KEYFOLSUN DİYE... SELAMLARIMLA SAYGILAR CAN DOSTUM...
Yıldızlara baktığımızda geleceğe baktığımız biliyordum Paylaşımınız şimdi hepimize bunu hatırlatsın uzaklık ve yakınlığın göreceli olduğunu bu dünyada bir insan ömrünün evrenin başka bir dünyasında bir fotoğraf flaşı kadar kısa olduğunu ve en öenmlisi sonsuz evrende ne kadar küçücük olduğumuzu hatırlatsın..
Uzun ve çok detaylı bir konuyu ne güzel özetlemişsiniz
TEŞEKKÜRLER mERTVAN... iNSAN HER GÜN ÖLÜMÜ BEKLEMEYE BAŞLAYINCA, İNAN Kİ, AŞIYOR O KORKUYU, DAHA SOĞUKKANLI OLUYOR; FAKAT BU MISRALARI O DUYGUYLA KARALADIĞIMIN FARKINDA DEĞİLDİM... SAYGILAR
yalnız kendinizi yabana atmayınız çünki kainatta aşkın yok olduğunu düşünün her şeyin manası olmazdı ve o zaman nefiste olmazdı sen ben olmazdık öyleyse tüm bu yulkardaki sayılanlar aşk uğruna köle olarak yaratılmıştır
bir ikinci sebep şudurki kainattaki en güzel yaratık insandır o yüzden ufo ile adam çalıyorlar nedeni şuki kendi ırklarınıda insan gibi güzel olmasını istiyorlar teknolojileri ve akılları çok üstün olabilir fakat dünyadaki insanın güzelliği onlarda yok ve bir şey daha yok aşk duyguları bizim kadar değil neden aşk bu kadar önemli çünki o yaradılış gayesidir ancak kamiliyete aşkla varılır o zaman kainat elde sadece gereçtir yani fanidir aşkla ölen birisi ölmez ammada edebiyat çatlattım ha vaaz verir gibi oldu :))
bunlar şiiriniz üzere esti ve sizinle uzun uzadıya paylaşayım dedim
yahu dost arada sırada arkadaş listem siliniyorda o yüzden sizden haberim olmuyordu şimdi tekrar ekledim
sigara yok... o arkadaş listesi hep siliniyor, sanırım bir bilgisayar şakası... gece uyku tutmayınca havanın sükunetinden istifade balkonda oturdum biraz. Aman Allah'ım, nasıl bir güzellik öyle; sanki, küçük voltajlısından projektörüne kadar milyarlarca ampul asmışlar bulutlara... içeri girince, yıldızlarla ve onları dizayn eden yüce yaratıcıya atıfta bulunarak bir yazı yazayım dedim, fakat yazı hakkım olmayınca, hadi şu niyeti atlamayayım, bir şeyler çiziktireyim diyerek, öyle, deneme türünde bir kaç mısra çiziktiriverdim, hoş görünüze sığınarak...SAYGILARIMLA
Caassiopeia'nın Kraliçe takım yıldızı olduğunu, Kuasar'ın evrenin uzak köşelerinde akuıl almaz enerjiyle parıldayan gökadalar olduğunu, öğrenirken asıl yakınlığın ve uzaklığın hissi olduğuna ve "insana en uzak nedir ?" sorusuna verilecek cevabın aslında cismani uzaklığa değil,ruhani uzaklık ve yakınlık ifadesine tabi olduğunu öğrendim değerli şairimin saat 06.00 da eklediği şiir sayesinde. Eski Osmanlı kıraathanelerinde fokur fakur kaynayan kazandan fincanlara dökülen çayın kokusunu içimize çeke çeke sohbet erbeplarıyla yapılan yarenlik gibi yazılarınızdan sonra böyle bir şiir ile hakkınızdaki kanaatlerimizin ne derece haklı olduğunu gösterdi. Saygı ile.
Azıcık uzaya takınca, bir yazı yazmayı düşündüm, yazı hakkım olmayınca da bu satırları çiziktiriverdim...maksat keyfolsun... hoşgörünüzle, tabii ki... SAYGILAR
evrende bu kadar büyük açıklanamaz kafamızın almayacağı olağanüstü şeyler olurken ve bu kadar görkemliyken sen kum tanesi kadar bile etmeyen insan kendini ne zannedrsin çok güzel birşiirdi ayrıca bilgilendirici evrenle ilgili 6 G li bir vizyon izlemiştim muhteşemdi saygılar
Işık hızı ve mesafe ile ilgili , ilk defa bir arkadaşımla konuştuğumda anlattıkları beni o kadar heyecanlandırmıştı ki. İlk başta insan biraz zorlanıyor hadiseyi anlamakta ama sonrasında inanılmaz şeylere varıyor düşün yolculuğunuz.
o günü, o sohbeti hatırlattı şiiriniz.. ve şiire konu olabilecek deryanın sonu olmadığını.. Sevgiler..
ŞİİR NİYETİYLE YAZILMIŞ BİR ŞEY DEĞİL ASLINDA, AYNEN SİZİN ARKADAŞINIZLA YAPTIĞINIZ SOHBET BENZERİ BİR YAZIYDI NİYETİM, AMA NESİRDE GÜNLÜK BİR YAYIN HAKKIMIZ OLDUĞU İÇİN, BU KONUYU DA ATLAMAK İSTEMEDİĞİM İÇİN ŞİİR YAYIN HAKKIMI KULLANARAK, AZ BİRAZ BEYİN JİMLASTİĞİNE ÇEVİREREK ARŞİVLEME AMAÇLI VERDİM YAYINA... SAYGIYLA
beni bağışlayın okurken sürekli matematik yapar buldum kendimi şu kadar mesafe ,şu kadar yol ,saati de ekle ,sonuç aha yaklaştın bana .son mısralar tamamladı ben onu çok sevdim ...garip bir mizanseni var ama sevdim ..:)saygılarımı bıraktım